Post Description

Manon Jonker is getuige van een roofoverval bij een juwelier. Gewoon een kwestie van op het juiste moment op de verkeerde plaats.
 Ze overleeft het doordat de overvallers denken dat ze blind is. 
Als bekend wordt dat ze alleen slechtziend is, wordt Manon bang dat de daders naar haar op zoek gaan. 
Ze verwacht vanaf dat moment op elke hoek van de straat te worden aangevallen. 
De ooggetuige gaat over de spanning die Manon beleeft en als lezer leef je met haar mee naar een abrupt eind.

De ooggetuige leest gemakkelijk weg en is door de onderhuidse spanning en de vragen die je als lezer krijgt een ‘pageturner ’geworden. 
Toch lijkt het eind een beetje afgeraffeld. 
Maar dat kan ook niet anders als een boek niet meer dan - pak hem beet - 100 pagina’s mag tellen. 
Je moet dan schrappen, afronden en beperken. 
Jammer, want als het een gewone thriller was geweest van zo’n 250 pagina’s, dan was het verhaal beter tot zijn recht gekomen. 
Er had zeker meer in gezeten, wat niet weg neemt dat het een goed verhaal is en mooi geschreven. 
Het wordt tijd dat Simone van der Vlugt weer een echte thriller schrijft, de laatste is alweer van twee jaar geleden. 
Dankzij De ooggetuige zal ze er zeker weer veel nieuwe fans hebben bij gekregen.