Post Description

(Repost)
Weer een wat oudere uit mijn boekenkast. Zwarte Beertje 1100 van 1969.
Een aantal losse verhalen, rond een thema. 

Op de achterkant staat:

Philip K. Dick behoort stellig niet tot die sciencefictionschrijvers die bij gebrek aan ideeën de lezer trachten te imponeren met een eigen technische geheimtaal. Hij houdt zich het liefst, als een Roald Dahl of een Fredric Brown, op lakonieke toon bezig met mensen wie niets menselijks vreemd schijnt te zijn. De lezer zij daarom extra op zijn hoede. Vrijwel alle verhalen worden beheerst door het dubbelganger- en duplicaatmotief waarbij de geperfectioneerde, d.w.z. geheel menselijke robots de grootste bedreiging vormen voor de mensen van vlees en bloed. Ondanks deze waarschuwing zal het menig lezer moeite kosten het schokkende of gruwelijke slot van sommige verhalen te voorzien. Dick kan zelfs de meest fervente haters van science fiction tot zijn bewonderaars rekenen en Anthony Boucher van de New York Times Book Review schreef over hem o.m.: ‘een uniek science-fiction-talent, een ongelooflijk produktief en veelzijdig schrijver’ die zowel in zijn romans als in zijn verhalen ‘de huiveringwekkende symboliek van de absolute nachtmerrie’ gestalte weet te geven.

Voor een ieder die van Science Fiction en korte verhalen houdt iets om op je leesplankje te zetten.

In ieder geval veel lees plezier.