Post Description

'Je gaat wel niet naar de kust...' grijnsde Biet en 
hij stak een klein, felgekleurd emmertje met een 
schepje uit.
'Gingen we daar maar heen,' zei Flinx. 'Heb je nog 
scheepswrakken en smokkelaars. Tenminste nog 
interessant!'

Commandeur Douwe Flinx viert met vrouw, kind 
en tegenzin vakantie op zijn landgoed. Saai hoor, 
maar al gauw dienen zich moord en doodslag aan. 
Buiten de stad is politieman Flinx niet bevoegd, 
maar dat was nooit een bezwaar. Zijn stiekeme 
gespeur brengt meer aan het licht dan één (stukje 
van een) lijk. Voor het gewin uit smokkel van 
tabak en erger wordt zomaar een heel volk te 
gronde gericht... Volk? Die lui met die walgelijke 
gewoonte om je snot, nagelknipsels en oorsmeer 
op te sparen? Al is dat wel in die artistieke, 
zelfgemaakte ungjoe potten. En waar komt die 
prachtige, aangrijpende muziek dan vandaan?

FLINX OP DE BRES VOOR DE VERWORPENEN
DER SCHIJF!

Met een huilende sigaar, een grot met een heremiet 
en een emmer olifantenpoep.


Deel 33 van de Schijfwereldserie
Verbeterde versie (opmaak), dank en respect voor de originele spotter/poster!

Binnenkort volgt repost van alle Schijfwereld-delen
plus
Mirakelse Maurits, Een hoed van Lucht, De Vrijgemaakte Ortjes
Wintersmid en Ik ga in Middernacht


Veel leesplezier!

Douwe