Post Description

http://s.s-bol.com/imgbase0/imagebase/large/FC/4/5/9/0/1001004010180954.jpg[/img]

[color=#c73b43]  Attentie:  de 'De Blauwepijl' is een dummy - Gebruik de  HideRef of bit.ly  link die achter "Website" staat  [/color]

[color=#006600]  Niekerk, Marlene van - Agaat | ~ePub~  [/color]

Productinformatie
Auteur Niekerk, Marlene van
Taal Nederlands
Genre Roman

Samenvatting
Een roman over Zuid-Afrika, van nog niet zo lang geleden. De door een dodelijke ziekte volledig verlamde Milla ontvangt gedurende haar volledige afhankelijkheid de zorg van haar zwarte -licht gehandicapte- huishoudster Agaat. Beide vrouwen, Agaat is reeds als baby min of meer geadopteerd, worstelen gedurende deze periode met hun gezamenlijk verleden doch vanuit een volstrekt verschillende belevingswereld. Centraal in deze roman staat het wegkijken van Milla op momenten dat zij aan de verschrikkelijke gevolgen van rassendiscriminatie een halt had kunnen toeroepen. De vertwijfeling en wroeging die zij op haar sterfbed ervaart worden op een prachtige en indringende wijze besproken zoals in de volgende passage .”De dubbelzinnigheid van de plek, jouw plaats, waar je je leven sleet, de nood van de mensen om je heen, je onvermogen om rechtvaardig en goed te handelen….” Tegenover die spijt staat de soevereine houding van Agaat: onbewogen en tot het uiterste gaand om haar “ounooi” ook in haar laatste levensfase bij te staan. Geen woorden van wraak of zichtbare rancune, neen, het wapen dat zij gedurende haar leven in stelling brengt is dodelijker: een niet aflatende liefdevolle zorg die geen grenzen kent. In dit boek krijgen de woorden van Abel Herzberg dat “vergeven een zwaardere straf is dan vergelding” extra reliëf. Het boek heeft passages om in te lijsten, een taalgebruik zo beeldig dat ze op je netvlies worden geëtst . “Mijn kamer schildert zichzelf van uur tot uur, voltooit zichzelf elke dag. Mijn kamer is een perverse kunstenaar.Ik ben het stilleven. De vrouw in de doek, het openliggende boek. Ik blader mezelf naar buiten. De geluiden van de laatste oogsttijd komen in me schrijven”. Dat is eenzaamheid. Op het einde van het boek wordt het sterven voltooid, maar niet eerder dan dat alle bedienden onder leiding van Agaat afscheid van hun ounooi hebben genomen, een aangrijpende passage die de lezer lang zal bijblijven. Er wordt gesuggereerd dat de beide hoofdpersonen het zinnebeeld vormen van “goed en kwaad”, zelf denk ik meer aan de metafoor waarbij Milla staat voor het kwijnende apartheidsregiem en de soeverein optredende Agaat voor de nieuwe samenleving met haar waarheidscommissie waarin geen ruimte is voor vergelding maar slechts voor wederopbouw, verzoening en nieuwe rechtvaardigheid. Wat het allemaal moge zijn: dit is een majestueus boek, prachtige karaktertekeningen en een taalgebruik om van te genieten. Het is ook een triest boek waarin de beklemming van eenzaamheid en onrecht duidelijk aanwezig is.

[color=#006600]  Met dank aan de originele poster.  [/color]


Enjoy...

 Bestandsnaam       Niekerk, Marlene van - Agaat.epub 
 NZB              Download 
 Website           www.bol.com