Post Description

OFFSCREEN
Denemarken, 2006

Regie: Christopher Boe
Met: Nicholas Bro, Lene Maria Christensen, Trine Dyrholm, Jakob Cedergren, Ellen Hillingsø
Duur: 93 minuten
Beeld: kleur, 16 : 9
Ondertitels: Nederlands (retail)
Geen menu, film start direct, subs instellen met afstandsbediening.

Nicholas vreest ernstig voor het voortbestaan van zijn relatie met Lene. Om haar zijn liefde te betuigen besluit hij een film over henzelf op te nemen. Van regisseur en goede vriend Christopher krijgt hij adviezen en een camera te leen om vervolgens onverdroten aan de slag te gaan. Met als resultaat het tegenovergestelde van wat hij beoogt: Lene wordt stapelgek van de alsmaar filmende Nicholas, terwijl zijn obsessie alsmaar groter wordt. Dat kan niet goed gaan: Lene verlaat hem en vertrekt naar een geheim adres, Nicholas wordt ontslagen bij het theater waar hij werkt en zijn vrienden keren zich een voor een van hem af. Dat maakt zijn vasthoudendheid alleen nog maar groter en hij besluit zijn film verder af te maken met behulp van actrice Trine, die de rol van Lene moet gaan vervullen. Maar de combinatie van zijn wanhoop, gebrek aan realiteitsbesef en obsessieve verslaving maakt hem tot een ongeleid projectiel wiens krankzinnig handelen alleen maar van kwaad tot erger kan leiden.

Een heftige en ongemakkelijke film, die de grenzen van het real-life genre ruimschoots overschrijdt. Bijna alle acteurs spelen zichzelf en vooral Nicholas Bro levert een ongelooflijke prestatie in de rol van zijn alter ego. Hij heeft in de amper vijftien jaar van zijn acteurschap al meer dan 70 films op zijn naam staan en weet al zijn personages, hoe verscheiden ook, geloofwaardig en met overtuiging neer te zetten. Dat lukt hem ook hier weer ten volle en net zoals de hoofdpersoon heeft de kijker moeite om werkelijkheid van fictie te onderscheiden. Ook de slimme regie en onrustige beelden dragen daaraan bij. Er wordt bijna continu vanuit de hand gefilmd, vaak zonder kunstlicht in het halfdonker, waardoor een gruizige en knullige home-movie achtige sfeer ontstaat. Niet volgens alle regels een Dogma-film maar heeft er wel alle elementen van. Lars von Trier zou er trots op zijn. Ook zeker geen film voor een gezellig avondje voor de buis met chips en kinderen. Maar wel weer een van die onrustbarende meesterwerken uit de Scandinavische cinema. Nevenstaande poster suggereert iets komedie-achtigs, maar niets is minder waar!
NB: Laat je niet misleiden door de titel: deze film heeft godzijdank niets te maken met de Nederlandse draak 'Off Screen' van een jaar eerder. 
Ik heb geen idee of hij in spotnet of ftd al eerder is gespot, maar omdat niemand deze mag missen: Varsågod!