Post Description

Wat is eigenlijk een staalkaart?

Wel, volgens het Nieuw woordenboek der Nederlandsche taal uit 1864 is een staalkaart een kaart waarop stalen of monsters zijn geplakt. Wij gebruiken dit woord tegenwoordig alleen maar figuurlijk, en we bedoelen dan een representatieve selectie voorbeelden. Nu, de vijfde plaat van de Britse band Amplifier, genaamd “Mystoria”, is als het ware een staalkaart van wat Amplifier allemaal te bieden heeft. Wil je weten wat voor band Amplifier is? Men luistere “Mystoria”.

Daarmee is gelijk de futiliteit van een vraag of “Mystoria” beter zou zijn dan “The Octopus” aangetoond. Waar de band met “The Octopus” gedurende een breed, goed uitgewerkt, maar toch obscuur gehouden concept volstrekt uitwaaierde naar alle kanten, daar blijf “Mystoria” – dat nergens over gaat – bewust geconcentreerd en veel meer binnen de lijntjes. “The Octopus” slokte als het ware alles op, en op “Echo Street” was Amplifier feitelijk wat te log geworden, maar bij “Mystoria” blijkt dat Amplifier naar de sportschool is geweest en al het overbodige vet eraf heeft getraind.

Derhalve is “Mystoria” vol innerlijke drive, voorzien van verslavende riffs en boordevol super-aanstekelijke melodieën. Het verschil met “The Octopus” blijkt wel uit de twee instrumentale inleidingen die beide platen kent, en die het verschil heel helder maken. Op “The Octopus” sla ik het uit geluidseffecten bestaande The Runner eigenlijk altijd over (en ik vind dat het opvolgende liedje Minion’s Song eigenlijk ook veel te langzaam tot ontwikkeling komt), maar inleiding Magic Carpet van “Mystoria” ronkt gelijk met een zware hook je huiskamer binnen.

Volgens leider Sel Balamir in dit interview is “Mystoria” geboren uit het verlangen om in staat te zijn een korte setlist te maken bij een concert (bijvoorbeeld op een festival, of als voorprogramma) zonder de intensiteit van de beleving ervan aan te tasten. Waar ze ten tijde van “Echo Street” nauwelijks twee songs zouden kunnen afwerken bij een kort optreden, kunnen ze nu gemakkelijk de hele plaat afspelen. “Mystoria” duurt – zonder de twee tussengevoegde bonustracks op de speciale editie – drie kwartier.

Dat maakt “Mystoria” een heerlijke plaat om zomaar even tussendoor op te zetten. Hij kan gemakkelijk beluisterd worden op weg naar je werk, of voordat je naar je werk gaat. Als je collega even gaat lunchen, kan jij keihard de nieuwe Amplifier draaien. Tegen de tijd dat je baas komt zeuren of die pestherrie uitmag, of je collega terugkeert van haar pauze, ben jij al toe aan de laatste paar tracks.

Een staalkaart van de verrichtingen van Amplifier werd node gemist, zo voelt achteraf na het verschijnen van “Mystoria”. Het is een plaat die voelt als een verzamelaar, een The best of Amplifier, samengesteld uit een hele lading klassieke fictieve platen van Amplifier. Niet voor niets zijn er al twee videoclips gemaakt, van Named After Rocky (een hilarische clip overigens) en het prachtige Open Up. En dat zouden in andere tijden niet eens gedoodverfde singlekandidaten zijn. Bride, voorzien van een zalig ritme, zou het ook goed doen, of het hilarische Cat’s Cradle. OMG zal ondertussen uitgroeien tot een live-favoriet, zo is mijn voorspelling, terwijl Black Rainbow en The Meaning Of It, kort dat ze zijn, ook een onuitwisbare indruk maken.

“Mystoria” is een plaat met een kop en start. “Mystoria” heeft ballen. “Mystoria” is een staalkaart van de beste kunsten van Amplifier, en behoort daarmee tot één van de lekkerste platen van 2014.

BRON PROGWERELD



Magic Carpet (3:41) 
Black Rainbow (3:20) 
Named After Rocky (5:01) 
Cat`s Cradle (5:03) 
Bride (3:56) 
Open Up (6:16) 
OMG (6:27) 
The Meaning Of It (2:55) 
Crystal Mountain (4:29) 
Crystal Anthem (4:15)