Post Description

Meer dan vijftig jaar geleden ontketenden Fidel Castro en Che Guevara in Cuba een communistische revolutie die tot op vandaag standhoudt. Jan wil weten hoe mensen zich voelen in een land waar het verschil tussen arm en rijk officieel is afgeschaft. Bij de voorzitster van een wijkcomité ervaart hij het enthousiasme en de trots over de grootste verwezenlijkingen van de revolutie: gratis onderwijs en gratis medische zorg. De meeste inwoners van Havana leven een karig bestaan en eten wat in de rantsoenwinkel om de hoek te krijgen valt. Alleen wie familie in het buitenland heeft en dollars opgestuurd krijgt, kan zich meer veroorloven. Voor vele jongeren in Havana is dat niet genoeg. Ze voelen zich gefnuikt en beknot, en laten dat complexloos blijken. Een jonge taxichauffeur die geen blad voor de mond neemt, wordt door de omstanders gewaarschuwd dat hij voor zijn woorden de gevangenis in zal vliegen. Sinds enige tijd versoepelt het communistische regime zijn strikte beleid en mag je in Cuba een eigen zaak beginnen. Jan bezoekt een populair kapsalon en een succesvol restaurant, en ziet de eerste verschillen ontkiemen tussen wie heeft en niet heeft. Om te achterhalen waar het regime op termijn naartoe wil, trekt hij naar twee staatseconomen. Zij geven toe dat het gelijkheidsideaal niet langer werkt en dat de inkomensverschillen in Cuba alleen maar zullen toenemen. Jan bezoekt ook het bejaardentehuis Santovenia, dat aanvoelt als Cuba in het klein: een plek zonder luxe, maar waar je zonder stress aan je eigen tempo bezig blijft en de dingen die er toe doen gratis zijn. Maar Cuba evolueert snel, en wie over tien jaar oud en hulpbehoevend zal zijn, woont wellicht in een totaal ander land.