Post Description

Volgende week verschijnt haar nieuwste boek , "Safa, de kleine woestijnbloem " Als er iemand is die dit aan gaat schaffen , wil die ook met ons delen?

Deze post bevat de volgende prachtige boeken:
- Mijn woestijn:
Als haar vader haar wil uithuwelijken aan een veel oudere man rent de dertienjarige Waris Dirie weg van huis. Ze gaat naar Londen, waar ze als huishoudster voor haar oom werkt en later bij McDonald's. Dan wordt ze ontdekt door een fotograaf en begint een glansrijke carrière als model.
In Mijn woestijn vertelt Waris over haar kinderjaren in Somalië, inclusief hoe ze op vijfjarige leeftijd werd besneden. We volgen haar daarna in haar vlucht naar het Westen en zien hoe ze haar verleden overwon en een succesvolle carrière als model combineerde met haar strijd tegen vrouwenbesnijdenissen.

- Dochter Van De Nomaden :
In de wereldwijde bestseller Mijn woestijn schreef Waris Dirie op openhartige wijze over haar genitale verminking, de vlucht uit Somalië en hoe ze zich aan de armoede ontworstelde. Dochter van de nomaden is een intens persoonlijk verslag van een vrouw die nog altijd tussen twee culturen balanceert.

- Onze verborgen tranen:
Waris Dirie overleefde op jonge leeftijd een verschrikkelijke besnijdenis en vluchtte naar Europa. Maar velen van de 6000 meisjes die dagelijks slachtoffer zijn van besnijdenis, sterven. Andere meisjes hebben voor de rest van hun leven pijn tijdens de menstruatie of tijdens het plassen. Ondanks deze gruwelijke gevolgen wordt dit ritueel van besnijdenis nog steeds wereldwijd uitgeoefend uit naam van religie of traditie. Waris Dirie was geschokt toen ze ontdekte dat in Europa al meer dan een half miljoen meisjes afschuwelijk werden verminkt en dat jaarlijks duizenden meisjes het risico lopen te worden besneden. In Onze verborgen tranen vertelt Waris Dirie over haar leven vanaf de dag dat zij haar zwijgen verbrak. Op persoonlijke, dramatische en gevoelige wijze schrijft ze over female genital mutilation in Europa: over haar ontmoetingen met slachtoffers en daders over welke religieuze en culturele beweegredenen ten grondslag liggen aan deze verminking. Wie zijn de slachtoffers, wie zijn de daders hoe is de wetgeving, en wat kunnen we ertegen doen? Onze verborgen tranen is in vele opzichten een schokkend boek, maar het is ook een boek vol kracht en hoop voor miljoenen vrouwen over de hele wereld.

- Mijn Thuis
Waris Dirie werd in de Afrikaanse woestijn geboren, en is altijd een nomade gebleven. Haar werk als fotomodel en haar tomeloze inzet voor mensenrechten maakten haar over de hele wereld beroemd, maar toch balanceerde ze jarenlang tussen twee culturen: gevierd topmodel, en toch gediscrimineerd vanwege haar huidskleur; bekend VN-gezicht, en toch door mannen behandeld als prooi; wereldberoemd, en volkomen ontheemd. Als haar tweede zoon Leon ter wereld komt, besluit ze dat ze koste wat kost haar kind wil geven wat zijzelf nooit gekend heeft: een thuis. Mijn thuis getuigt net als haar vorige boeken van de vechtlust die Waris eigen is, haar gevecht tegen jaloezie en afgunst, en voor een beter leven. Niet alleen voor haar eigen zoons, maar ook voor alle vrouwen die niet het geluk hadden te ontkomen aan de wurgende banden van de onderdrukking. Het resultaat is een intens persoonlijk verslag over strijdlust, afkomst en moederschap.

- Brief aan mijn moeder:
Als Waris Dirie haar moeder voor een levensreddende operatie naar Europa haalt, slaat de aanvankelijke vreugde over het weerzien al snel om in een sfeer van verwijten over en weer en in diep verdriet. Waris realiseert zich hoe groot de kloof is tussen haar en haar moeder, en hoe onlosmakelijk pijn en liefde met elkaar verbonden zijn. In een lange, emotionele brief aan haar moeder praat ze nietsontziend over haar psychische wonden die maar niet genezen, over de schaduwzijden van haar carrière als model waarin seksueel misbruik, drugs- en alcoholproblemen een rol speelden, en over haar verlangen haar eigen moeder eindelijk te kunnen vergeven. Waris schrijft over haar ontheemde gevoel, over haar eeuwige leven als een nomade. Ze realiseert zich dat haar moeder de plaatsvervanger is van het Afrikaanse systeem, het systeem dat door Waris zo wordt verafschuwd. Ook probeert ze haar moeder te vertellen wie ze tegenwoordig is, wat haar beweegt. Waris schrijft heel helder op wat ze voelt - vanaf de buitenkant tot aan de kern schilt ze haar hele smartelijke wereld helemaal af.