Post Description

Emily Jane White is een Amerikaanse folkzangeres, die in 2008 debuteert met het album Dark Undercoat. Een jaar later volgt Victorian America en weer een jaar later verschijnt haar derde plaat, Ode To Sentience. White noemde het album zo, omdat volgens haar het vermogen tot voelen de gedeelde ervaring van muziek mogelijk maakt. 

White maakt stemmige, om niet te zeggen sombere folk, die uw recensent wel wat doet denken aan die op het laatste soloalbum van Isobel Campbell, maar dan wat donkerder. In de meeste nummers hangt een beklemmende sfeer, die vooral wordt opgeroepen door het veelvuldig gebruik van strijkers. Zo horen we in de mooie opener 'Katherine' zang en een akoestische gitaar over een ondergrond die wordt gelegd door de dreigende cello. 

Ook in 'The Black Oak' speelt de cello een belangrijke rol, maar hierin horen we ook een mooie piano. Hetzelfde geldt voor het vrij stevige 'I Lay To Rest (California). In 'Black Silk' en 'Clipped Wings' is het vooral de tokkelende akoestische gitaar die de hoofdrol opeist. 'The Law' begint ook met akoestische gitaar, maar verderop komt er ook een piano bij, waardoor de song, die licht begint, opeens een donkere wending krijgt. 

De mooiste song op Ode To Sentience is 'The Preacher', waarin de nogal monotone en mede daardoor dreigende basis wordt gelegd door een elektrische gitaar. Ook 'Requiem Waltz' is een erg sterk nummer. Hierin wisselen lichtere passages met vooral piano en donkerdere stukken met veel strijkers elkaar af. Een derde hoogtepunt is de (te) korte afsluiter 'Broken Words', die door de steelguitar een duidelijke Americana-feel heeft.

Dat White ook wat luchtiger uit de hoek kan komen, bewijst ze met 'The Cliff'. Deze song is de enige op het album waarin een drumstel wordt gebruikt en de overige muzikale aankleding is lichter dan op de rest van de plaat. De luchtigheid beperkt zich overigens tot de muziek, de tekst gaat over iemand die van een rots af springt. 

Emily Jane White heeft met Ode To Sentience een uitstekend album afgeleverd. Geen muziek waar je erg vrolijk van wordt, maar wel uitermate geschikt voor lange herfstavonden.