Post Description

Ook bij dit boek ben ik (RandalThor) weer doorgeefluik voor Yeth.

Hij schrijft:
Hoewel Biochips niet het vervolgdeel op het driemaal bekroonde Zenumagiër is, situeerde Gibson zijn tweede belangrijke cyber-punk-roman in dezelfde toekomst, maar nu ruim een décennium opgeschoven in de tijd: in de suppersnelle high-tech samenleving van ontzagwekkende metropolen, van alles en iedereen beheersen,de multinationals, waar het leven zich afspeelt op de meest linkse van de tienbaans snelwegen, waar één fout voldoende is om de gebruiker levenslang te ontregelen.
 
In deze wereld zet William Gobson drie verhaallijnen uit:
* een treclancende huurling wordt ingezet om de overstap van een wetenscahpper van een industriële corporatie naar de concurrent te bewerkstelligen
* een ooit befaamde galerie-eigenaar wordt uit de goot geraapt en op het spoor gezet van een geheimzinnig artistiek genie en, een belangrijke terzijde, in deze toekomst is de status van waarachtig kunstzinnig talent gelijk aan die van opgejaagd wild
* Bobby Newark, alias Count Zero, een joch dat zich ten doel heeft gesteld naam en faam te vergaren als de beste en snelste computercowboy, raakt in problemen die hem ver boven het hoofd groeien als hij met behulp van een gehuurd toetsenbord een uitstapje maakt in de matrixruimte - de wereld van electronische bestanden en programma's - en zodoende de mateloze interesse wekt van personages voor wie een mensenleven van nul en generlei waarde is.
 
Biochips: zinderende spanning, snelle acties en een intrigerende SP-puzzel waarvan het resultaat de verwachtingen van zelfs de meest verwende lezer verre overtreft.