Post Description

Joplins vader werkte bij Texaco Oilcompany en haar moeder was administrateur. Joplin bezocht in de vroege jaren zestig enkele universiteiten, maar studeerde nooit af. De muziek trok haar meer en dan met name de blues, rock-'n-roll en soul. Grote voorbeelden voor haar waren Odetta, Lead Belly, Bessie Smith en "big mamma" Thornton. In 1963 woonde Joplin enige tijd in San Francisco, maar ze keerde al snel terug naar Port Arthur.

In 1966 vertrok Joplin opnieuw naar San Francisco op uitnodiging van de impresario van Big Brother and the Holding Company, Chet Helms. In het begin was de band niet succesvol, maar de grote doorbraak kwam met het optreden op het Monterey Pop Festival in 1967. Met het album dat daarna verscheen, Cheap Thrills, vestigde Joplin definitief haar naam als blueszangeres. Het bekende lied van de Canadese dichter/zanger Leonard Cohen, Chelsea Hotel No 2, werd geschreven voor Joplin.

Joplin besloot Big Brother and the Holding Company te verlaten en begon The Kozmic Blues Band en later The Full Tilt Boogie Band. Met deze laatste band maakte ze het album Pearl. Haar laatste opnames waren het lied Mercedes Benz en een verjaardagswens voor John Lennon. Joplin overleed op 27-jarige leeftijd aan een overdosis.

Dat Joplins dood veroorzaakt was door een overdosis drugs kwam niet echt als een verrassing. Een groot deel van haar leven had zij te kampen met een drugs- en alcoholprobleem. Als kind had ze al de bijnaam 'speedfreak' en dat was zeker niet voor niets; op haar dieptepunt woog zij nog maar 40 kilo.

De uitnodiging om naar San Francisco te komen om bij Big Brother and the Holding Company te gaan zingen, bood uitkomst. Dat was echter maar van korte duur; terwijl de band steeds meer successen boekte, steeg niet alleen Joplins inkomen maar ook de druk om te presteren. Deze druk kon zij niet aan en zij greep weer naar de alcohol en drugs.

Uiteindelijk werd Joplin op 4 oktober 1970 dood gevonden in haar hotelkamer in Los Angeles, overleden aan een overdosis heroïne. Het vermoeden bestaat dat de heroïne die haar fataal was sterker was dan anders, aangezien ook andere klanten van haar dealer die week aan een overdosis overleden.

Joplin is een van de originele leden van de 27 club: binnen een periode van enkele maanden overleden vier bekende artiesten op 27-jarige leeftijd. Sindsdien wordt de term 27 club veelal gebruikt voor elke artiest die op die leeftijd overlijdt.

Het album Pearl verscheen postuum in 1971. Een van Joplins bekendstenummers, het door Kris Kristofferson geschreven Me and Bobby McGee, nam zij enkele dagen voor haar dood voor dit album op.

Joplin wordt nog steeds beschouwd als een van de invloedrijkste blueszangeressen van de jaren zestig. Joplins teksten weerspiegelen een gevoel van pijn en eenzaamheid van een vrouw die een laag zelfbeeld had en gekweld werd door een gebrek aan zelfvertrouwen. Dit zal ongetwijfeld ten grondslag hebben gelegen aan haar succes als blueszangeres.

In 2013 kreeg Joplin een ster op de Hollywood Walk of Fame.

Joplin's appearances with the Kozmic Blues Band in Europe were released in cinemas in the documentary Janis, which was reviewed by the Washington Post on March 21, 1975. The film shows Joplin arriving in Frankfurt by plane and waiting inside a bus next to the Frankfurt venue while an American fan who is visiting Germany expresses enthusiasm
to the camera.
No security was used in Frankfurt so by the end of the concert the stage was so packed with people that the band members could not see each other.

https://en.wikipedia.org/wiki/Janis_Joplin

Tracklist:

01 Raise Your Hand
02 Try Just A Little Bit Harder
03 Me
04 Maybe
05 Summertime (Frankfurt)
06 Ball And Chain
07 Piece Of My Heart