Post Description

Biografie

Laura groeide op in Solarolo. Ze is door haar ouders opgeleid in het zingen. Vader Fabrizio Pausini liet haar als barpianist en zanger kennismaken met songs van Tina Turner, Barbra Streisand en Ella Fitzgerald. Op haar achtste trad ze op een verjaardagsfeest op, wat ze haar roeping als zangeres kreeg. Na de basisschool ging Laura naar de Italiaanse kunstacademie Liceo Artistico di Faenza. Haar eerste album I Sogni di Laura nam ze in 1987 in eigen beheer op. Ze werd daarmee officieel ontdekt door producer Angelo Valsiglio. Op 25 februari 1993 stond hij tijdens het jaarlijkse San Remo-festival aan de doorbraak van haar carrière. Met het nummer La Solitudine won de toen 18-jarige Laura het festival. Dit nummer sloeg ook aan in Nederland en vormde daarmee haar internationale doorbraak. La solitudine werd door Paul de Leeuw bewerkt tot Ik wil niet dat je liegt, dat - net als het origineel - ook op nummer 1 kwam. Haar eerste commerciële album, Laura Pausini, verscheen eveneens in 1993 bij Warner Music.

In 1994 nam Pausini voor de tweede maal deel aan het San Remo-festival met het nummer Strani Amori waarmee ze op de derde plaats eindigde. Haar tweede album Laura verscheen rond diezelfde periode en werd een groot succes in bijna veertig landen. Ook Spaanstalige landen toonden intussen interesse in Pausini, zodat de zangeres besloot om een Spaanstalig album op te nemen. Het werd een plaat met de beste nummers van haar eerste twee Italiaanstalige albums en verscheen eind 1994 in de Spaanstalige wereld, alwaar het een gigantisch succes werd.

Aan haar management veranderde vervolgens het een en ander. Marco Marrati, die Laura begeleidde vanaf het moment dat ze een ster werd, bleek grote delen van het verdiende geld in zijn eigen zakken te laten verdwijnen. Ook vond hij de zangeres enkel goed voor het inzingen van 'door anderen gekozen' liedjes en liet hij haar niet ontwikkelen als liedjesschrijver, wat wel haar ambitie was. Na diverse confrontaties begon Laura in 1996 met een schone lei aan een nieuw album. Na zes maanden verscheen het album in het Italiaans en het Spaans. Ook kwamen er drie liedjes in het Portugees uit, die in Brazilië op de Italiaanse versie stonden. Het album werd in september door Warner Music uitgebracht, in het Italiaans onder de titel Le Cose Che Vivi, in het Spaans als Las Cosas Que Vives. De plaat bereikte in diverse landen de hoogste plaats van de hitlijst. Nog voor het eind van het jaar ging Laura voor de allereerste keer op wereldtournee. De succesvolle Laura Pausini World Tour 96/97 bracht de zangeres naar de verste uithoeken van de wereld. Rond kerst 1997 gaf de zangeres een exclusief optreden voor Paus Johannes Paulus II in het Vaticaan.

In 1998 besteedde Pausini aandacht aan haar vierde plaat. Voor schrijfsessies en opnames vloog zij over naar New York en Los Angeles. Het album werd in oktober van dat jaar door Warner Music in meer dan vijftig landen verspreid. Net als de vorige cd opnieuw in een Italiaanse en een Spaanse versie, respectievelijk La Mia Risposta en Mi Rispuesta. Het album was - in tegenstelling tot Lauras eerdere materiaal - een stuk persoonlijker. Ook ontpopte zij zich met deze plaat al redelijk als tekstschrijver.
Laura Pausini

Om de plaat te ondersteunen ging Pausini in 1999 opnieuw op wereldtournee. Verder maakte ze in dat jaar een uitstapje naar de Engelse taal: ze nam de soundtrack van de speelfilm Message In A Bottle, met Kevin Costner in de hoofdrol, voor haar rekening. Het desbetreffende nummer heette One More Time en werd geschreven door zanger Richard Marx. Na een pauze begon Pausini in 2000 te werken aan haar vijfde album. In het september verscheen het album onder de titels Tra Te E Il Mare (Italiaans) en Entre Tu y Mil Mares (Spaans) en werd opnieuw een bestseller.

In 2001 kwam een verzamelalbum uit. Naast bekend werk nam Pausini voor dit project enkele nieuwe nummers op. Het album verscheen in oktober 2001, wederom in een Italiaanse (E Ritorno Da Te - The Best Of) en een Spaanse versie (Volveré Junto A Ti).

Eind 2001 begon Laura aan een nieuwe wereldtournee, die tot halverwege 2002 duurde. Na de tour vloog ze naar de Verenigde Staten om haar eerste Engelstalige album op te nemen. Ze verbleef er een half jaar voor het opnemen van liedjes en voor het opdoen van indrukken van de Amerikaanse bevolking en haar cultuur. Om de kans op een doorbraak in Amerika te vergroten, werden voor het album diverse bekende Amerikaanse producers en liedjesschrijvers aangetrokken. In november werd het album onder de naam From The Inside uitgebracht in de VS en in Canada. Met de eerste single van het album, Surrender, behaalde Pausini de eerste plaats van de Amerikaanse dancecharts. Pausini baalde echter van het feit dat de single overal in Amerika te horen was in diverse remixen, maar niet in de originele versie. Zij werd in de VS gezien als dance-artiest, terwijl ze dat dus niet was. Haar Amerikaanse platenlabel beloofde haar vervolgens op een andere manier neer te zetten.

Aanvankelijk was From The Inside enkel voor de VS en Canada bestemd, omdat Pausini in Noord-Amerika nog niet was doorgebroken. Toch werd het album door veel mensen geïmporteerd via internet. Om haar fans tegemoet te komen, werd From The Inside begin 2003 alsnog in Europa en Japan uitgebracht. Ze behaalde er redelijke successen mee, maar mensen zagen Pausini toch liever Italiaans of Spaans zingen, dat was een feit. Op 8 maart 2003 kreeg Pausini voor de totale verkoop een diamanten plaat uitgereikt. Er waren tot dan toe, wereldwijd minimaal 25 miljoen albums verkocht.

In de VS werd intussen - tegen Pausini's zin - opnieuw een single met diverse remixen uitgebracht, waarmee ze opnieuw de dancecharts besteeg. Pausini zette daarop alle promotie die voor de VS nog op het programma stond stop. Ze keerde terug naar Italië en trad tijdelijk uit de spotlights. Haar volgende album verscheen in oktober 2004: Resta In Ascolto was de Italiaanse persing, Escucha de Spaanse. Op 23 november 2004 kreeg Pausini tijdens opnames van het televisieprogramma All You Need Is Love de Life Time Music Award voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van haar tot dan toe verschenen albums in de Benelux.

Tijdens de tournee ter promotie van haar nieuwe album werden opnames gemaakt voor de live cd/dvd Laura Pausini - Live In Paris '05 die in november 2005 door Warner Music werd uitgebracht. Eind 2005 won Laura Pausini de Latin Grammy voor Best Female Pop Album of the Year. Begin 2006 won ze de Grammy voor Best Latin Pop Album en werd ze genomineerd voor vier Lo Nuestro Awards, waarvan ze er één mee naar huis mocht nemen. In het najaar van 2006 heeft Laura het coveralbum Io Canto / Yo Canto uitgebracht.

In 2007 gaf ze als eerste vrouw een solo-concert in het San Siro in Milaan. Hier werden een cd en dvd van uitgebracht, beide met de naam San Siro 2007.

Het album Primavera in Anticipo werd op 14 november 2008 in 47 landen tegelijkertijd uitgebracht. De eerste single Invece No werd een top 10-hit in Italië en andere Europese landen. Begin 2009 verscheen het nummer Primavera In Anticipo (duet met James Blunt) op single. Wegens de tegenvallende verkoop van het nieuwste album in Nederland, heeft de zangeres hier vooralsnog geen optreden gepland.