Post Description

Geschiedenis

De groep werd in 1978 in Birmingham opgericht door Nick Rhodes en John Taylor. Na een korte periode met enkele bezettingswisselingen (met onder andere Stephen Duffy op zang), bestond de uiteindelijke band uit Simon le Bon (zang), Nick Rhodes (keyboards), Roger Taylor (drums), Andy Taylor (gitaar) en John Taylor (basgitaar), geen van allen familie. Hun debuutalbum Duran Duran uit 1981 bevat een succesvolle mengeling van disco, new wave en op David Bowie geënte pop. Hiermee brak de groep, mede dankzij sterke singles als Planet Earth en Girls On film, direct door in Engeland.

In 1982 verscheen het album Rio, waarna ook de rest van de wereld volgde. De van dit album afkomstige single Hungry Like The Wolf betekende hun doorbraak in de VS en de aanstekerballade Save A Prayer werd een wereldhit. De leden van Duran Duran waren vanaf die tijd supersterren. Naast de muziek vielen de videoclips op (die veelvuldig door het opkomende MTV werden gedraaid), evenals de tot in de puntjes verzorgde kleding.

Vooral vrouwelijke tieners stonden vooraan bij hun concerten en de Duranmania grensde soms aan hysterie. De tv-special Live! Hammersmith 1982 die in 2009 op dvd werd uitgebracht, laat dit goed zien.

In 1983 volgden de single Is There Something I Should Know en het commercieel meest succesvolle album Seven and the Ragged Tiger, met daarop de jaren '80-klassieker The Reflex. De groep ging op wereldtournee, die werd vastgelegd in de rockumentary Sing Blue Silver, de muziekfilm (met bijbehorend live-album) Arena en de tv-special As The Lights Go Down (die in 2010 op dvd verscheen).

In 1984 scoorde de groep wederom een grote hit met het nummer The Wild Boys, waarna de groep een korte rustpauze nam. John en Andy Taylor vormden in 1985 samen met Robert Palmer en Chic-drummer Tony Thompson de rockgroep The Power Station (hit: Some Like It Hot) en LeBon en Rhodes stichtten de groep Arcadia (hit: Election Day), waarvan ook drummer Roger Taylor deel uitmaakte en waarbij voor een artistiekere aanpak gekozen wordt. Tussendoor had Duran Duran met de James Bond-titelsong A View To A Kill een hit en traden ze op op het grootschalige Live Aid-concert in Philadelphia.

Eind 1985 werd duidelijk dat Roger Taylor genoeg had van het sterrendom, waarna hij de groep verliet. Even later vertrok ook gitarist Andy Taylor om een matig succesvolle solocarrière te beginnen (album: Thunder).

In 1986 namen de drie overgebleven bandleden samen met producer Nile Rodgers het comebackalbum Notorious op, waarvan de titelsong een grote hit wordt. In mei 1987 trad de band twee avonden in Rotterdam op, hun eerste Nederlandse optredens sinds 1981, waarvan een aantal nummers op de promo-EP Duran Goes Dutch verschijnt. De piek van hun succes leek dan echter bereikt.

In 1988 verscheen het album Big Thing, dat nog maar een matige respons opriep, en het in 1990 verschenen Liberty werd door nagenoeg iedereen geheel genegeerd. De hysterische fans waren verdwenen en Duran Duran miste aansluiting bij de populaire muzikale trends van begin jaren '90.

In 1993 leek het tij te keren; ex-Missing Persons-gitarist Warren Cuccurullo was toen toegetreden als vast bandlid. Met het sterke soft-rockalbum Duran Duran (ook bekend als The Wedding Album) en bijbehorende singles Ordinary World en Come Undone liet de groep zien nog steeds niet uitgerangeerd te zijn. Het succes was echter van korte duur. Het coveralbum Thank You (1995) werd door critici de grond in geboord. Daarna werd het kwakkelen.

John Taylor verliet de groep tijdens de opnames van het album Medazzaland (1997), dat door EMI enkel in de VS werd uitgebracht, waarna het label de groep helemaal liet vallen. Het album met de weinig hoopgevende titel Pop Trash (2000) flopt genadeloos, en de band leek veroordeeld tot de casino's van Las Vegas.
Vanaf 2000