Post Description

op verzoek van liefhebber via http://poprock.actieforum.com/  zijn 2 versies de ene vanaf cd de andere van lp ik dacht dat de lp een 24/96 was maar dat weet ik niet echt zeker kwaliteit van de lp is boven de 2700kbps.


Blue Afternoon..... het derde album van Tim Buckley. Het was zijn eerste zelf-geproduceerde.
 Waar de eerste twee albums soms nog wat romantisch overkwamen en goed in hun tijdsbeeld pasten daar vind ik dit album wat volwassener klinken. Op dit album gebruikt Buckley wat jazz(y) invloeden.
 Opener Happy Time heeft een heerlijke flow en zijn stem klinkt warm. Nergens acrobatische toeren, maar gewoon een erg mooi nummer. 
Chase the Blues Away bevat duidelijk al die jazz-invloeden. Het is nog wel duidelijk folk maar het is juist die jazz-invloed die er nog eens een wat donkerder tintje aan geeft. Heel ingetogen, maar o zo boeiend. De man is een kunstenaar voor wat betreft zijn stem.
I Must Have Been Blind klinkt vrij mellow en lijkt een nogal laidback-sfeer te hebben. Toch vind ik dat zo'n term het daar mee tekort doet. Dit gaat duidelijk dieper dan dat. Meerdere keren luisteren is ook meerdere laagjes ontdekken. Ik vind dit een heerlijk nummer waar ik telkens weer door gegrepen kan worden.
The River klinkt net als de voorgangers wat akoestischer. Zo knap om een folksong een jazz-twist mee te geven, telkens weer verbaast het me, voeg daarbij de ontroerende vocalen en je hebt een ijzersterk nummer te pakken.
So Lonely krijgt een blues-sausje en dat werkt ook heel goed. De prachtige vocalen die er doorheen worden gewoven maken het helemaal af.
Cafe klinkt spannend en broeierig. De muziek kruipt langzaam onderhuids en de stem betovert je waar je bij staat. Op nummers als deze hoor je dat Buckley zijn oude stijl aan het loslaten is en duidelijk nieuwe wegen aan het verkennen is zonder door te slaan in experimenteerdrift.
Blue Melody klinkt wat luchtiger. Alsof de zilte zeelucht je langzaam aan in zijn dromerige greep krijgt. Vocaal weer ijzersterk.
The Train kent intense jazzy gitaar die de prachtige stem van Buckley sterk ondersteunt. Het vormt de afsluiting van een intense plaat die na al die jaren nog steeds weet te betoveren.BRON: muziekmeter


Happy Time (3:17)
2.
Chase the Blues Away (5:14)
3.
I Must Have Been Blind (3:46)
4.
The River (5:49)
5.
So Lonely (3:30)
6.
Cafe (5:28)
7.
Blue Melody (4:56)
8.
The Train (7:55)