Post Description

4X AVI in HD (1920 X 1080) gepresenteerd door Marianne Thieme

Biodiversiteit
Waarschuwen voor de teloorgang van natuur en milieu en het gevaar ervan voor de toekomst van onze kinderen? Het wordt meer dan eens verwezen naar het rijk der fabelen. Toch neemt de biodiversiteit in een dramatisch tempo af.
De diversiteit aan planten, dieren en ecosystemen vertegenwoordigen de grootste waarde op aarde, de basis van leven. Het tempo waarin soorten op dit moment verdwijnen, wordt geschat op 100 tot 1.000 keer hoger dan we in het ons bekende verleden hebben gezien. De populaties wilde dieren zijn de afgelopen veertig jaar wereldwijd met gemiddeld de helft afgenomen. Vissen, reptielen en amfibieën die in zoetwater leven staan het meest onder druk. Het verlies van biodiversiteit is het allergrootst in de tropische regio's.
Er zijn vele oorzaken aan te wijzen voor het verlies van soorten: klimaatverandering, landgebruik, het gebruik van landbouwgif en kunstmest en ontbossing.
Ook in Nederland heeft men ten opzichte van 300 jaar geleden slechts 15% van de oorspronkelijke biodiversiteit weten te bewaren.

Water
Nederland is een waterrijk land. Water is er in overvloed. Problemen met water doen zich vooral ergens anders in de wereld voor. Toch?
Water, we zoeken ernaar op andere planeten, op Mars bijvoorbeeld, maar op onze eigen aarde is er nauwelijks aandacht voor. Gandhi zei: "De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht". Waterschaarste, wij kunnen er ons misschien niets bij voorstellen, maar van al het water op de wereld is minder dan 1% in potentie geschikt als drinkwater. Als we de wereldwatervoorraad voorstellen als twee longdrinkglazen, dan is er één tot de rand gevuld met zout en dus ondrinkbaar water. De andere is gevuld met maar één theelepeltje zoet water. En dat ene theelepeltje wordt ook nog opgeëist door het rijkste deel van de mensheid.
Op dit moment hebben 750 miljoen mensen geen toegang tot schoon drinkwater en volgens de Verenigde Naties zullen in 2025 1,8 miljard mensen leven in landen of regio's met absolute waterschaarste en zal tweederde van de wereldbevolking te maken hebben met watertekorten.
De strijd om het beschikbare water is er niet een van de verre toekomst. Het is een wereldomspannend probleem waar ook westerlingen grote gevolgen van zullen ondervinden.

Wereldvoedselverdeling
.In 2050 hebben we volgens de VN-landbouworganisatie FAO 60% meer voedsel nodig om de groeiende wereldbevolking te voeden. Terwijl de aarde nu al onder grote druk staat.
Consumenten in arme landen associëren vlees, zuivel en eieren met welvaart. Dat betekent dus dat de vraag ernaar enorm zal toenemen. En daarmee ook de prijs. Voedselprijzen zullen naar verwachting tot 2030 met maar liefst 70 tot 90% stijgen.
Honger is niet het gevolg van te weinig voedselproductie. Het voedselvraagstuk waar we nu voor staan gaat vooral ook over voedselverspilling. Over wat we eten en hoe we het voedsel op een goede manier kunnen verdelen. Voor ons huidige consumptiepatroon is een equivalent van vier aardbollen nodig.
Wordt er gekozen voor de doodlopende weg van grootschaligheid, intensivering en internationale vrijhandel? Ten koste van miljarden landbouwdieren en via excessief gebruik van landbouwgif en kunstmest? Of wordt er gekozen voor een landbouwsysteem dat in harmonie met omgeving, milieu, mens en dier functioneert?
Vork en mes zijn onze machtigste wapens om de wereld te bewaren voor komende generaties.

Zoönosen
Zorgen om het groeiend aantal dierziektencrises. Uitbraken van varkensgriep, ebola, sars. Vaak groot in het nieuws en net zo snel weer naar de achtergrond verdwenen wanneer de ergste dreiging is geweken.
De Wereld Gezondheidsorganisatie en de Wereldbank maken zich zorgen, omdat een dergelijke pandemie wel eens meer slachtoffers zouden kunnen maken dan een oorlog ooit gedaan heeft.
Maar liefst 75% van alle bacteriën of virussen die mensen ziek maken zijn van dierlijke afkomst, dit zijn de zogenaamde zoönosen. Dieren worden ziek door de manier waarop mensen ze houden. En mensen worden ziek vanwege de wijze waarop we dieren houden.
Omdat dieren massaal worden gehouden op een onnatuurlijke manier en boeren willen dat de dieren zo hard mogelijk groeien, wordt er in de veehouderij en viskwekerij letterlijk gestrooid met antibiotica nog voordat de dieren ziek zijn. Het gevolg is dat het afweermechanisme van het dier verzwakt wordt en bacteriën ongevoelig worden voor alle antibiotica. In Nederland is bijna alle kippenvlees en bijna de helft van het Nederlands kalfsvlees besmet met de multiresistente ESBL bacteriën. Meer dan de helft van de hier verkochte vis, zoals kweekgarnalen en tilapia uit Zuidoost-Azie is besmet met multiresistente bacteriën.
Dierziekten zijn van alle tijden, maar omdat we wereldwijd jaarlijks 70 miljard dieren houden voor consumptie hebben wij een tikkende tijdbom gecreëerd voor pandemieën van ongekende omvang. Virussen en bacteriën kunnen overspringen naar de mens die de dieren verzorgt, vervoert, slacht of opeet.