Post Description

White Star Records, het nieuwe platenlabel van Chris Hillman en John Mitchell (Arena, Frost, It Bites) maakt een vliegende start. Eerst was daar het indrukwekkende debuut van Voices Of The Fuselage en nu is daar de tweede contractant, Kepler Ten, die eveneens hun eersteling via dit label uitbrengen.

Dit trio uit Southampton zet zich met “Delta-v” meteen stevig op de progkaart. Stevige songmatige progrock met neo-prog invloeden, dat is waar deze heren goed in zijn. Opener Ultraviolet is wat dat betreft meteen een dijk van een visitekaartje. Pianoklanken warmen het geheel vast op. De zangstem van James Durant is intens met een rauw randje. De band knalt er in met uptempo drums en stevige gitaarmuren. De toetsensolo die volgt had bij Europe niet misstaan en de gitaren doen denken aan de tijd van Van Halen. Het is net of je je in een ruimteschip bevindt dat rakelings langs sterren en planeten scheert. Je wordt alle kanten op geslingerd, maar het vliegt nergens uit de bocht. De alles doorklievende gitaarsolo klinkt te gek en de tempowisselingen zijn strak gedoseerd. Maar wat een adrenaline!

Dat deze jongens een voorliefde hebben voor de sound van de jaren ’80 wordt ook in Time And Tide duidelijk. De toetsensequentie had zo van Jean Michel Jarre vandaan kunnen komen en als het geheel echt van start is gegaan komt de naam van Rush regelmatig boven. Het refrein is krachtig en smaakt steeds weer naar meer. Het tempo ligt lekker hoog en ook hier waan je je weer in een muzikale achtbaan. Qua stijl en het filrten met de jaren ’80 moet ik overigens ook regelmatig denken aan het briljante album “Affinity” van Haken.

Met Swallowtail gaat het gas er even af en heb je even de tijd om op adem te komen. De piano en de akoestische gitaar zorgen ervoor dat je hartslag weer even naar normaal terug kan zaken. Een van de andere bandleden neemt hier de zang voor zijn rekening, maar deze klinkt minder krachtig. Tegen het einde gaat het weer cressendo en krijgen de toetsen een grotere rol in het geheel. In het afsluitende Red Skies Rise met een hoog science fiction gehalte en met invloeden van Dream Theater, laat de band nog een keer horen tot waar ze in staat zijn. Krachtig, groots en meeslepend zijn dan weer de termen die bij mij op komen.

“Delta-v” is een geweldig debuutalbum. Als deze jongens zo doorgaan, voorzie ik een grootste toekomst. Met de coaching van John Mitchell zou dat toch goed moeten komen!


Ultraviolet (9:40) 
Time And Tide (5:12) 
The Stone (6:00) 
Swallowtail (8:07) 
The Shallows (6:11) 
In The Sere And Yellow (4:44) 
Red Skies Rise (10:52)



http://the-wall-of-music.actieforum.com/  ook voor het zware metaal werk je roept maar. wij kunnen dat ook uitstekend zoeken.