Post Description

Giacomo Puccini (1858-1924)

Madama Butterfly
Premiere: 17 February 1904 at La Scala in Milan (2 act version)
May 28, 1904, in Brescia (3 act version)

Opera in 3 Acts
Libretto: Luigi Illica and Giuseppe Giacosa

Cio-Cio San.............Patricia Racette 
Suzuki..................Maria Zifchak
Pinkerton...............Marcello Giordani
Sharpless...............Dwayne Croft
Goro....................Greg Fedderly
The Bonze...............Dean Peterson 
Kate Pinkerton..........Edyta Kulczak 
Prince Yamadori.........David Won 
Imperial Commissioner...Keith Miller
The Registrar...........Christian Jeong
Cio-Cio-San's Mother....Linda Mays
Cio-Cio-San's Cousin....Laura Fries

Metropolitan Opera Chorus
Metropolitan Opera Orchestra
Conductor: Patrick Summers    

Production – Anthony Minghella
Director & Choreographer – Carolyn Choa

Live, Metropolitan Opera House, March 7, 2009

BONUS MATERIAL: Interviews with Patricia Racette, Marcello Giordani, 
Maria Zifchak, Carolyn Choa, and a feature with Anthony Minghella

Zie voor de volledigheid mijn overwegingen omtrent Cio-Cio San (Madama Butterfly) in mijn vorige spot.

De meeste uitzendingen uit de MET zie ik in de bioscoop maar deze heb ik destijds enigzins bewust aan me voorbij laten gaan omdat ik er vanuit ging dat ik teleurgesteld zou zijn geworden door een zoveelste enscenering met teleurstellende zangers. Bovendien zong niet de door mij gehoopte Robert Dean Smith als Pinkerton.
Deze dvd was een verlaat kerstcadeau wat ik gisteren kreeg en ik heb het vanmorgen het vanmorgen (2 januari 2014) bekeken.

Verder dan mijn vooringenomenheid destijds kan ik er niet naast zitten want ik heb een prachtige voorstelling gezien met Patricia Racette als Cio-Cio San die de ster van deze uitvoering is. Met haar mimiek komt ze een heel eind aan het geloofwaardig maken van een meisje van aanvankelijk 15 dat in de tweede akte 18 is. Daarnaast vind ik het geloofwaardig dat er geen moeite is gedaan om haar als Japans Geisha uit te laten zien door opmaak, want dat is toch onmogelijk. En wat zingt ze ontroerend en hebben de tweede en derde akte mij regelrecht bij de keel gegrepen wanneer ze de verscheurende tragiek van een 18 jarig kind dat belazerd is volledig blootlegt.

Marcello Giordani (Pinkerton) moet even op gang komen en forceert wat in de hoogte wat maar tijdens de nachtscene is hij volledig op dreef.

De enscenering is van Anthony Minghella die in 2008 kwam te overlijden. Zijn weduwe Carolyn Choa, zelf choreograaf, nam de honneurs voor deze productie waar.
Ik durf te beweren dat ik dit de mooiste en meest overtuigende enscenering vind die ik tot nu toe heb gezien met bovenal de allermooiste kostuums. Gelukkig zien we geen volgestort podium met allerlei onnodige en cryptische symboliek, wat dat betreft is het enigzins minimalistisch. Het kindje van Cio-Cio San en Pinkerton is een pop dat door drie man wordt bewogen, geinspireerd op het Bunraku poppenspel. Aanvankelijk fronsde ik daarbij mijn wenkbrauwen maar dit werd na Patricia Racette het meest aangrijpende en overtuigende van deze enscenering. Prachtig.


Check de NFO voor meer inhoudelijke info mbt de DVD;
http://binsearch.info/viewNFO.php?oid=114743742&server=

Voorproefje met Vogliatemi bene
http://www.metoperafamily.org/video/search/watch/madama-butterfly-vogliatemi-bene-patricia-racette-marcello-giordani/1498420801001?term=Z2lvcmRhbmk=