Post Description

Giacomo Puccini (1858-1924)

La Rondine
Opera in 3 akten
Premiere: 27 Maart 1917, Grand Théâtre de Monte Carlo, Monte Carlo 

Libretto:  Giuseppe Adami, gebasseerd op een libretto van Alfred Maria Willner and Heinz Reichert

Magda.........Angela Gheorghiu
Ruggero.......Roberto Alagna
Rambaldo......Samuel Ramey
Lisette.......Lisette Oropesa
Yvette........Monica Yunus
Bianca........Alyson Cambridge
Suzy..........Elizabeth DeShong
Prunier.......Marius Brenciu

Koor en orkest van de Metropolitan Opera
Dirigent: Marco Armiliato

Opname van de Metropolita Opera, 10 Januari 2009 

Hoewel ik me een leven niet meer zonder de opera's van voor La rondine kan voorstellen zijn de opera's vanaf La Rondine me het liefst. Puccini heeft hier reeds het volledige meesterschap over de materie verworven. De opera's daarvoor zijn ook wat dweperig en op het 
effect gericht, regelrechte tear jerkers. Nu blijkt hij in staat tot ongelofelijke mooie nuances waarbij hij subtieler orkestreerd in navolging van de invloed die hij onderging van met name Ravel. Vanaf Il Tabarro (na La Rondine gecomponeerd) gebruikte hij onder invloed van Ravel, Debussy en ander impresionisten ook hun prachtige en mysterieuze harmonieen die hij op zijn eigen manier hanteerde.

La Rondine is in dat licht beschouwd meer een overgangswerk. Maar door Puccini ook bedoeld om de intellectuelen tegen de haren in te strijken die veel kritiek hadden op Puccini's werken. Aanvankelijk bedoeld als operette werkte Puccini La Rondine om tot opera waarin wel 
operette elementen zitten als walsen. Echter ook walsen die niet in driekwarts maat staan wat een mooie vondst is.
Door alle kritiek en het feit dat het een opera is zonder de hevige emoties van zijn opera's daarvoor is het nooit echt populair geworden.

Hoe onterecht want in mijn beleving bevat La Rondine Puccini's mooiste muziek met daaropvolgend Il Trittico, La Fanciulla del West en Turandot.

We zien hier het droomechtpaar Gheorghiu en Alagna die in de jaren 90 reeds een audio opname hebben gemaakt van La Rondine. Na hun scheiding onderhouden ze nu geloof ik een soort knipperlicht relatie.
Gheorghiu is in ieder geval in deze rol volledig in haar element en horen we dat ze een prachtige lyrische sopraan is en is ze de ster van deze voorstelling.
Alagna zong al jaren grote en zware spinto rollen terwijl hij lyrische tenor heeft. Hij heeft daarom soms wat moeite met nuanceren maar hij is zeer geloofwaardig zoals in alles wat hij doet is hij ECHT, sympathiek en lijkt hem op het lijf geschreven. En wat zijn zijn duetten met Gheorghiu van een ongehoorde schoonheid.

En hoe mooi is de art deco enscenering met de mooie elegante kostuums. Dat is overigens het woord wat ik zocht; elegant. Want dat is de muziek van deze opera en ook de enscenering.
Het enige smetje op deze uitvoering is wanneer tenor Marius Brenciu de hoogte in wil. Deze rol hadden ze lijkt mij wat beter mogen bezetten.
Dat is echter overkomelijk bij zo'n mooi pleidooi die onderhavige ensemble geeft voor dit meesterwerk wat je vrijwel nooit hoort.