Post Description

1)We zijn 11 september 2001 en in New York vliegt een tweede vliegtuig in het WTC. Het is dus géén ongeluk, het is een terreuraanslag. De grootste ooit. In een schooltje in Florida fluistert de stafchef van het Witte Huis, Andy Card, deze historisch woorden in het oor van George Bush: "A second plane hit the second tower. America is under attack." In die woorden zit de kiem van tien jaar geschiedenis verscholen. In de eerste aflevering van De vloek van Osama schetst Rudi Vranckx hoe snel we werden meegesleept door het vijanddenken na de aanslagen. Zelfs een ervaren, linkse Midden-Oosten-journalist als Robert Fisk vertelt hoe hij op 11 september in een vliegtuig zat en zonder nadenken begon uit te kijken naar gebaarde, biddende medepassagiers. Vranckx ontmoet stafchef Andy Card die duidelijk maakt dat er in de Amerikaanse hoofden vanaf het eerste moment geen twijfel kon bestaan: je bent voor ons, of voor de terroristen. Wat dat impliceerde, blijkt uit de getuigenis van een voormalige Guantánamo-bewaker. De man zag de eerste 'terroristen' aankomen, hij zag ze mishandeld worden, hij deed er zelf aan mee. En zijn superieuren zeiden: 'Good job.' Nochtans had de oorlog tegen Al Qaeda op enkele maanden afgelopen kunnen zijn. Dat ontdekken we wanneer we verder reizen naar Afghanistan, het land waar voor Osama alles begon. Rudi Vranckx praat er met Afghanen die meevochten in de slag om Tora Bora, en die vertellen hoe Osama in de val zat, maar door Amerikaanse slordigheid en een simpele list kon ontkomen. En daarmee kon Osama's vloek zich verspreiden. Naar Pakistan, een land met atoomwapens dat totaal gedestabiliseerd raakte. Naar Irak, waar de VS de meest omstreden en meest heilloze oorlog uit hun recente geschiedenis gingen uitvechten. En naar de Palestijnse gebieden, de laatste bestemming van deze eerste aflevering, waar Israël van de gelegenheid profiteerde om hard uit te halen en moslims wereldwijd nieuwe redenen tot wrok te geven. Een Israëlisch-Palestijnse theatermaker beschrijft ons de uitzichtloosheid die tot terreur leidt, en we horen van een kandidaat-zelfmoordterroriste hoe ze haar dochtertje vertelde dat mama naar het paradijs zou gaan. 

2) De 'State of the Union' van de Amerikaanse president George Bush in januari 2002 betekende een nieuwe stap in de oorlog tegen de terreur, en versterkte daarmee Osama's vloek. Bush lanceerde het begrip 'as van het kwaad' om landen aan te geven die volgens de VS terreurgroepen steunen en massavernietigingswapens nastreven. Daarmee zette hij de poort open voor wat al snel een beschavingsoorlog zou genoemd worden. Maar de massavernietigingswapens waren er niet. In Washington praat Rudi Vranckx met generaal James 'Spider' Marks, de man die de zoektocht naar Saddams wapens leidde en met Lawrence Wilkerson, de voormalige stafchef van Colin Powell. Hij beschuldigt zijn vroegere bazen Bush en Cheney van oorlogsmisdaden en waarschuwt voor "de mensen in dit land die een oorlog der beschavingen willen omdat ze daar veel geld mee kunnen verdienen". Hoe snel zo'n beschavingsoorlog de fundamenten van een beschaving onderuit haalt, blijkt wanneer we in Irak zelf terechtkomen. In Falluja, ooit de gevaarlijkste Iraakse verzetshaard, is Rudi Vranckx te gast bij een lokale sjeik die meevocht met de VS tegen Al Qaeda, maar hij trekt ook naar een moskee waar Amerikanen ongewapende burgers in koelen bloede neerschoten. En we ontdekken hoe in Falluja ook vandaag nog een kwart van alle pasgeborenen niet meer dan zeven dagen oud wordt en een onrustwekkend groot aantal aan misvormingen en kanker lijdt. Want de oorlog in Irak verbreedde de vloek niet alleen, hij verdiepte hem ook. In Irak zelf leidde de radicalisering tot ongeziene gruwelbeelden, van de vernedering van gevangenen in Abu Ghraib tot de onthoofding van weerloze gijzelaars. Rudi ontmoet een ex-gevangene van Abu Ghraib, die zoals zovelen vernederd werd door de beruchte Lynndie England en haar kompanen. Het gaat niet goed in Irak, dat voel je in Bagdad aan de talloze muren met prikkeldraad en de checkpoints op elke straathoek. Openlijk filmen is er onmogelijk, wat Rudi's ploeg overigens inspireert tot de uitvinding van de zakdoekdooscamera - een listig gecamoufleerde camera op het dashboard van de auto. Toch verzekert de Amerikaanse generaal Jeffrey Buchanan Rudi dat het allemaal goed komt. Een geruststellende uitspraak die ietwat ongeloofwaardig wordt wanneer het interview, in de best bewaakte basis van heel Irak, onderbroken moet worden voor een bomalarm.