Post Description

Dit is een volledig eigen productie. De originele uitgaven werden eerst gescand naar digitale vorm. De teksten - de verhalen dus - werden vervolgens integraal en woord voor woord gelezen, geëditeerd en nauwgezet gecorrigeerd volgens de actuele taalconventies.
De covers werden eveneens zorgvuldig gerestaureerd door middel van Photoshop.

DIT ZIJN GEEN REPOSTS van eerdere spots!

Alle geldende rechten bij sowieso voorbehouden aan de oorspronkelijke uitgever en auteur!

Fredric Brown - 1999 was me 't jaartje wel (1967)

   1999: De leugendetector – de enige steun en toeverlaat bij de berechting van misdadigers – schijnt onder één hoedje te spelen met de schuldigen en maakt er een gewoonte van, hun leugens als ‘de waarheid en niets dan de waarheid te vertolken’, waarop dan automatisch vrijspraak volgt. Spoedig zullen de gevangenissen ontvolkt zijn en zal de wereld zijn overgeleverd aan misdaad en terreur. Hoe zijn de kopstukken van de onderwereld erin geslaagd de werking van de zwaarst bewaakte en meest onkreukbare apparatuur naar hun hand te zetten?
   Niet alleen in het titelverhaal van deze bundel zorgt Fredric Brown voor een totaal onverwacht slot: met John Collier en Roald Dahl behoort hij immers tot het handjevol schrijvers dat de lezer altijd weer voor verrassingen weet te stellen. In ‘Nouvelles Littéraires’ werd Brown vergeleken meteen moderne Jeroen Bosch ‘wiens wrede humor, ongewone fantasie en volmaakte vertelkunst telkens resulteren in kleine meesterwerken.’

Fredric Brown - De verwrongen wereld (1970)

   Wat is er gebeurd met de wereld rondom? Wist hij het maar! Keith Winton, het ene moment een geslaagd redacteur, het volgende een volslagen vreemdeling, verbijsterd om zich heen starend! Wat is er met zijn wereld gebeurd?
Maar niemand gunt hem tijd erover na te denken:
- bijvoorbeeld over zijn kwartdollar, waarvoor hij er 200 kan krijgen!
- ofwel over zijn halve dollar, waarvoor hij de kogel kan krijgen!
Winton kan maar een ding doen: vluchten voor zijn leven. Rennen door het bekende New York, dat hém niet meer kent. Langs de Purperen Monsters die ieder heel gewoon vindt. Rennen door het aardedonker van de 'stads-vermisting', een zwarte rook die dient als verduistering. Vluchten voor moordenaarsbenden, die de straten afstropen, 's nachts. Vluchten voor de politie die hem zoekt, overdag, als Arcturisch spion, een infiltrant uit de verre sterrenruimte!
Met als laatste toevlucht zijn verloofde, Betty Hadley, die niet meer weet wie hij is. Betty Hadley, nu verloofd met de opperbevelhebber der Aardse Ruimtevloot, een genie, wiens naam op aller lippen ligt. Maar een genie waarvan redacteur Winton nog nooit gehoord heeft ...
Wat in vredesnaam is er met zijn wereld gebeurd?

Fredric Brown - Een solitair in de ruimte (1974)

   Na drie alras uitverkocht geraakte bundels verhalen van Fredric Brown in de reeks Zwarte Beertjes, krijgen zijn fans nu met ‘Een solitair in de ruimte’ (Rogue in Space) een van zijn beste sf-romans onder ogen. Het is het verhaal van Crag, rasboef en mensenhater, die als hij gegrepen wordt voor de enige misdaad die hij toevallig niet heeft begaan, vastbesloten is zich letterlijk dood te vechten om aan de psycher – de aanpassingsmachine – te ontkomen. Dit vormt de inleiding tot een lange reeks avonturen die haar hoogtepunt vindt op een denkende asteroïde, waar iedere poging door anderen om te landen mislukt. Brown zorgt aan het slot van het verhaal voor de zeer verrassende ‘twist’ die zijn lezers van hem gewend zijn.

Fredric Brown - Huwelijksexperiment op de maan (1968)

   Reeber wuifde ongeduldig met zijn hand. ‘Stel dat er ergens op deze aarde wezens van een andere planeet zijn geland en dat die een installatie hebben opgebouwd waar vandaan ze een straal kunnen uitzenden die maakt dat alle kinderen die geboren worden meisjes zijn. De straling is niet op te sporen; daartoe zijn we althans tot dusverre niet in staat geweest. Op die manier moorden ze de mensheid uit en krijgen een fijne planeet om op te wonen zonder dat ze ook maar een enkel schot hoeven te lossen, zonder zelf enig risico te nemen of iets te verliezen. Goed, ze zullen een tijdje moeten wachten tot wij allemaal dood zijn, maar misschien betekent dat niets voor ze. Misschien hebben ze alle tijd en absoluut geen haast.’
Carmody knikte bedachtzaam. ‘Het klinkt fantastisch, maar wat doen we eraan? Hoe kunnen we het bewijzen?’
Reeber zei: ‘We hebben Kleintje deze mogelijkheid opgegeven als uitgangspunt — niet als feit — en gevraagd hoe we het konden nagaan. Hij stelde voor dat we een echtpaar hun huwelijksreis op de maan konden laten doorbrengen — om te zien of de omstandigheden daar anders waren …’