Post Description

3) De derde aflevering gaat terug naar dagen toen Boudewijn 'in de onmogelijkheid verkeerde om te regeren', toen hij in het voorjaar van 1990 weigerde de abortuswet te ondertekenen. De koning beriep zich op zijn persoonlijke geweten. Zijn geweten was zijn geloof, dat diepgaand door kardinaal Suenens was gevormd. Suenens was alomtegenwoordig in het leven van Boudewijn sinds hij met de hulp van de Ierse Veronica O'Brien een bruid voor hem had gevonden: Fabiola de Mora y Aragón. Boudewijn bleef zijn hele leven dankbaar voor Fabiola, en volgde het duo Suenens - O'Brien ook in de richting van het charismatische geloof. In de abortuskwestie culmineerde tegelijk zijn persoonlijke verdriet: Boudewijn en Fabiola hebben, ondanks verscheidene miskramen, nooit kinderen gekregen.

4)Boudewijn bezweek in de zomer van 1993 door problemen met zijn hart, maar Boudewijn was ook de man die - in de laatste jaren van zijn leven - radicaal zijn hart volgde. Hij koos voor de minsten en geringsten: migranten en slachtoffers van mensenhandel. Hij sloot een entente cordiale met koninklijk commissaris Paula D'Hondt, en steunde volop journalist Chris De Stoop, die met zijn boek 'Ze zijn zo lief, meneer' ook op politieke tenen had getrapt. Op het einde van zijn leven had Boudewijn het wel gehad met de politiek, maar niet met de grote sociale vraagstukken. Het was in die context dat op zijn begrafenis, voor het oog van ongeveer alle wereldleiders, een prostituee - slachtoffer van mensenhandel - het woord voerde. Kardinaal Godfried Danneels, de celebrant van de viering, suggereerde om Boudewijn zalig te laten verklaren. "Sommige koningen," sprak hij, "zijn herders van hun volk."