Post Description

Een boek verfilmen is tegenwoordig de gewoonste zaak van de wereld. Minder gebruikelijk is een rockopera, geschreven door een schrijver van informatieve boeken en vertolkt door een nieuwe superformatie. De schrijver in kwestie is John W. Crawford, naast auteur ook scenarioschrijver. De vertolkende superformatie is Amaran’s Plight. Ik noem het een superformatie omdat we hier niet zomaar met de eerste de beste muzikanten van doen hebben. Wat te denken van zanger DC Cooper (Silent Force, Royal Hunt), gitarist Gary Wehrkamp (Shadow Gallery, Explorer’s Club), bassist Kurt Barabas (Under The Sun) en drumduizendpoot Nick D’Vergilio (Spock’s Beard en vele anderen). “Voice In The Light” is een concept album. Het gaat over een man, zoekende naar antwoorden op levensvragen zoals dood, liefde en bedrog, nadat hij een bijna-dood-ervaring heeft meegemaakt. Geen lichte kost derhalve. Dat vertaalt zich ook niet in lichte muziek, want dit album is zeker niet voor ieders oortjes bestemd. Amaran’s Plight begeeft zich in het grensgebied van progressieve rock en progressieve metal, maar kent ook AOR-invloeden.

Kern van het album en het verhaal zijn de drie lange nummers Incident At Haldeman’s Lake, Shattered Dreams en Revelation. Deze drie nummers zijn samen goed voor bijna 40 minuten, de helft van het album. Muzikaal ligt “Voice In The Light” dicht bij Shadow Gallery. Hiervan getuigt de intro van Coming Of Age, wat zo van “Carved In Stone” afkomstig had kunnen zijn. Ook het begin van Incident At Haldeman’s Lake, Blades Of Denial, geeft je het idee naar Shadow Gallery te luisteren. Het fraaie instrumentale 2e deel, Nex Per Res, heeft een naar Pink Floyd ten tijde van ”˜Animals’ klinkende passage. In dit deel speelt bassist Kurt Barabas de hoofdrol in een duel met het sublieme gitaarspel van Gary Wehrkamp. Het is maar goed dat drummer Nick D’Vergilio hier als scherprechter fungeert, want anders was de opslagcapaciteit van dit medium  niet voldoende geweest. Het laatste deel Breath Of Life doet weer denken aan High Wheel. De twee rustige en mooi gezongen nummers Reflections Pt. 1 en I Promise You, met in de laatste ondersteunende zang van Trishia O’Keefe, brengen je bij het instrumentale juweeltje Consummation Opus. Dit prachtig opgebouwde nummer, heeft invloeden van zowel Shadow Gallery als Pink Floyd.

De reden waarom Gary Wehrkamp van mij een groot deel van de credits verdient, bewijst hij in het geweldige Shattered Dreams. Een meer dan zes minuten durende eruptie van gitaar afgewisseld met toetsensolo’s vormt het hart van dit nummer. Het is jammer dat Viper, qua songstructuur een te eenvoudig rocknummer, hierop volgt. Van Turning Point daarentegen lusten we er nog wel een paar. Dit AOR-achtige nummer heeft een refrein dat nog flink wat dagen in mijn hoofd naijlde. Net als het laatste hoofdstuk van een spannend boek volgt de (muzikale) ontknoping in Revelation. De puzzelstukken vallen in elkaar, het plot wordt ontrafeld. Dit alles onder het motto ”˜het lekkerst voor het laatst’. Zonder twijfel is dit het beste nummer van het album, muzikaal gesigneerd door Gary Wehrkamp. Het rockende en akoestische gitaarspel, alsmede de toetsenloopjes houden dit nummer prima in balans. Ook hier weer een vocaal uitblinkende DC Cooper, die zingt of zijn leven er vanaf hangt. Er bestaat van “Voice In The Light” ook een Japanse versie met als bonusnummer Reflections pt. 2. De tekst van dit nummer, gezongen door Michael Sadler, is wel in het cd-boekje opgenomen, maar prijkt helaas niet op deze versie.

En dan zijn we toegekomen aan de epiloog, zeg maar het nawoord. Ik maak een diepe buiging voor Gary Wehrkamp. Hij is niet alleen verantwoordelijk voor het schrijven van vrijwel alle muziek, maar hij neemt ook alle gitaar- en toetsenpartijen voor zijn rekening. Daarnaast levert hij ook een vocale bijdrage. DC Cooper bewijst nog steeds tot de topzangers in de (progressieve) rock te behoren. Wat hij op dit album laat horen is klasse. Neem alleen al de nummers Tragedy In Truth, Betrayed By Love en Turning Point. Van hoog tot laag, meerstemmige zang, het komt er allemaal voortreffelijk en zuiver uit. Wat een strot heeft deze man en wat heeft hij zich in zijn rol ingeleefd. Kurt Barabas bewijst een ondergewaardeerde bassist te zijn en veel in zijn mars te hebben. Dat Nick D’Vergilio al ruimschoots bewezen heeft een topdrummer te zijn, bevestigt hij op dit album. Liefhebbers van Shadow Gallery en Magellan, maar ook High Wheel, kunnen linea recta naar hun platenboer.

Het album luistert alsof je een spannend boek leest. Nu kan je een boek nog eens wegleggen om het een andere keer verder te lezen. Zo niet “Voice In The Light”. Dit boek moet in één keer uit, als ware het een ”˜page turner’. Het valt zelfs af te raden het album niet in één keer tot je te nemen, want het boeit van begin tot eind. Of “Voice In The Light” ook een bestseller wordt, zal nog moeten blijken!


Room 316 ( 1:33 )
Friends Forever ( 2:56 )
Coming Of Age ( 4:58 )
Incident At Haldeman's Lake ( 11:34 )
I. Blades Of Denial
II. Nex Per Res
III. Breath Of Life
Reflections Pt. I ( 3:21 )
I Promise You ( 2:57 )
Consummation Opus ( 4:24 )
Tragedy In Truth ( 2:57 )
Shattered Dreams ( 13:29 )
Viper ( 5:36 )
Betrayed By Love ( 7:16 )
Reflections Pt. II ( 2:40 ) japanse bonus track
Turning Point ( 4:48 )
Revelation ( 13:06 )




PROGGY voor jou