Post Description

Catherine Millet beschrijft met intelligentie en flair haar seksuele ervaringen. Ze vertelt niet over relaties of gevoelens, niet over opgroeien en volwassen worden: ze vertelt over seks. Catherine M. deelde het bed met wie maar voorhanden was en ondernam spannende avonturen op het gebied van haar seksualiteit, zoals groepsseks of seks op alle mogelijke en onmogelijke plaatsen en tijdstippen. Hier is een zelfbewuste vrouw aan het woord die, niet gehinderd door schuld- of schaamtegevoelens, zich gedreven weet door een volstrekt onbevooroordeelde nieuwsgierigheid. Als kunstcritica is Millet gewend helder te kijken en te analyseren, en die vaardigheid past zij ook toe in deze intrigerende kroniek van een seksueel bestaan na de pil en voor aids. 


Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Na de eerste 100 bladzijden rijst de vraag welke onthullingen de roman nu nog te bieden heeft. Je hebt immers alles al gehad, alle hand- en spandiensten te verlenen in het seksuele verkeer staan inmiddels geetaleerd, met klinische afstandelijkheid geobserveerd en gerelateerd aan de karakterstructuur van de vrouwelijke ik-figuur. Wie ben ik en waarom doe ik wat ik doe? Nu hebben natuurlijk ook de volgende 150 bladzijden wel iets bieden, maar het betoog de fysieke liefde te zien als de verovering van de ruimte levert toch wel bizarre illustraties op. De volle nacht doorgebracht op de golfplaat achterin een bestelautootje, 'blikken baldakijn', om daar als een 'onbeweeglijk afgodsbeeld' man na man te bedienen, is zeker fraai beschreven, maar onderstreept ook dat de waarom-vraag nog verre van beantwoord is. 'Heimwee naar de foetale status' is wel erg smal. Hoe dan ook: 'Er zit meer innerlijke visie van de kunstenaar in het schilderij dan in de werkelijkheid'. En dat gaat zeker ook op voor dit autobiografische verslag van een zich seksueel uitlevende vrouw. Paperback; kleine druk. De roman vormt een tweeluik met 'Het verhaal van Catherine M.' van Jacques Henric.