Post Description

Hagen werd in Berlijn geboren als dochter van actrice Eva-Maria Hagen en schrijver van filmscripts Hans Oliva-Hagen. Haar stiefvader werd Wolf Biermann, die enige tijd met Nina's moeder samenwoonde. Zij zou de opleiding voor actrice volgen, maar kwam niet door de selectieprocedure. Daaropvolgend werd zij zangeres voor diverse bands, waaronder Automobil. Al snel werd dit haar begeleidingsband. Toen zij in de DDR op een zijspoor kwam als gevolg van haar steunbetuiging aan Wolf Biermann benutte zij de eerstmogelijke kans om te emigreren. Zij vertrok met haar moeder in eerste instantie naar het Verenigd Koninkrijk.

In 1977 keerde zij terug naar Duitsland, en vormde daar samen met de Berlijnse muzikanten Bernhard Potschka, Herwig Mitteregger, Manfred Praeker en Reinhold Heil de Nina Hagen Band. Het gelijknamige, in september 1978 uitgebrachte debuutalbum van de groep werd eerst in Duitsland en daarna ook in Nederland een groot succes. In mei 1979 kwam het tot een breuk tussen Hagen en haar band. Om contractuele redenen werd later dat jaar nog wel een tweede album opgenomen onder de passende titel Unbehagen.

In 1982 verscheen Nunsexmonkrock, waar de waanzin en de genialiteit aan elkaar grenzen, bijvoorbeeld in Iki Maska, Antiworld en Born in Xixax. In Angstlos (1983) pakt ze de dan heersende trend van scratchen handig op (luister bijvoorbeeld naar Zarah). Ze vervolgt deze oriëntatie op dance op In Ekstase (1985). Na een paar jaar stilte verschijnt in 1989 Nina Hagen, met o.a. daarop het oorspronkelijk door Herman Brood geschreven Dope Sucks. Op Street uit 1991 stelt ze een gedicht van Goethe op muziek - Gretchen - en werkt ze o.a. samen met Adamski en M.C. Shawn. De cd Revolution Ballroom (1993) kent weinig hoogtepunten. Twee jaar later (Freud Euch, 1995) laat Hagen vooral met een nummer als (Another Junkie), Einfach Nina zien dat ze haar punkroots niet vergeten of verleerd is. Na een paar jaar stilte verschijnt in 2000 Return Of the Mother.

Hagen had in de loop der jaren diverse echtgenoten, onder wie een zeventienjarige kraker uit Londen. Ook had zij enige tijd een relatie met Herman Brood en met diens ex-gitarist Ferdi Karmelk. Met deze laatste kreeg Hagen in 1981 ook een dochter: Cosma Shiva Hagen.

In 1993 nam zij met de Duitse band Oomph! het nummer Fieber op.[bron?] Eind 2001 maakte zij samen met de Duitse live act Russenmafia, onder de naam Schwarze Puppen, een hardtrance plaat, getiteld Tanz. In 2003 heeft zij samen met Apocalyptica het nummer Seemann van Rammstein gecoverd. Tevens nam Nina Hagen eind jaren 90 het clublied van de Oost-Berlijnse voetbalclub 1. FC Union Berlin op: Eisern Union. Tijdens de bekerfinale van deze club in 2001 tegen Schalke '04 zong zij dit nummer live in het Olympiastadion in Berlijn.

In 2005 raakte Nina Hagen betrokken bij kerkelijk vrijwilligerswerk voor militairen die dienst weigerden in de oorlog in Irak. Vanaf dat moment raakte ze steeds meer geïnteresseerd in het christelijk geloof. In augustus 2009 liet Nina Hagen zich dopen in de Evangelisch-Reformierte Kirche in Schüttorf.

Have Fun - Hebben wij ook