Post Description

Bert Heinen groeide op in een vissersdorp aan het IJsselmeer. Als jongen hoorde hij de verhalen van vissers van weleer. Samen met een vriend maakte hij een Nederlandstalig project over de voormalige Zuiderzee. Hij raakte geïnspireerd om een cd te maken over de verhalen van de vissers van de Zuiderzee. Dat betekende dat na “Endgame” uit 2005, er eindelijk weer een nieuwe Like Wendy te horen is.

En daar ben ik blij mee, want om maar met de deur in huis te vallen: voor “The Fisher” maak ik graag nog een plaatsje in mijn top 10 over 2020 vrij. Bert Heinen speelde zoals gebruikelijk alles zelf in, met alleen de trompetpartij van Jos Reijnhout in The Fisher part 2 als uitzondering. Ik ken Like Wendy als een pure neoprogformatie, al begrijp ik uit de recensie van “Endgame” op onze website dat Heinen op deze cd enigszins zijn horizon aan het verbreden was. Zelf heb ik deze cd echter niet in mijn bezit.
Hoe dan ook, met The Fisher laat Like Wendy een authentiek neoprog geluid horen dat goed te vergelijken is met Pendragon, maar dan niet de ‘metalen periode’. Dus ergens tussen “Not Of this World” en “Believe” in. De muziek van Like Wendy is geworteld in de Genesis-traditie met een zeer smaakvol sausje van melancholische en slepende gitaarsolo’s a la David Gilmour van Pink Floyd.

De kern van deze plaat wordt gevormd door The Fisher part 1 en 2. Dat zijn twee nummers die samen goed zijn voor bijna een half uur muziek. Vooral part 1 vind ik erg mooi. Met part 1 begint ook deze cd en op de één of andere manier doet het me denken aan Camels “Harbour Of Tears”. Het is dan niet eens de muziek, maar vooral de nostalgische sfeer waarmee ik verwantschap bespeur.

De muziek van “The Fisher” pakt me direct. Mellotrongeluiden uit de jaren ’70, zwevende toetsen en pakkende melodielijnen. Er zitten bovendien meer dan voldoende variatie en tempowisselingen in om het nummer interessant te houden. Ik vind The Cross ook erg sterk. Dit nummer is gepositioneerd in het midden van de plaat en het lijkt wel of deze song alles wat Like Wendy zo interessant maakt bij elkaar houdt. Met het korte Brand New eindigt deze plaat. Het doet wat denken aan Marillions Made Again van “Brave”. Hiermee is het ook mooi afgerond.

Wat mij naast de muziek aanspreekt is dat “The Fisher” echt een plaat is geworden om met aandacht naar te luisteren. De verhalende teksten lenen er zich bij uitstek voor om de cd ‘ouderwets’ uit te pluizen. Muziek en teksten passen bovendien erg goed bij elkaar.

Kortom, vooral voor liefhebbers van neoprog heeft “The Fisher” veel moois in petto. Ik hoop dat voor Bert Heinen dit album een startsein is om weer meer met Like Wendy te doen. Voor liefhebbers die het eerdere werk van Like Wendy niet kennen, is “The Fisher” een uitstekend begin om het werk van deze band te verkennen.


*Tekst: Jacco Stijkel
*Bron: Progwereld.org

























Tracklist:


01. The Fisher (Part I) (15:40)
02. Stormbound (3:07)
03. The Cross (9:53)
04. The Fisher (Part II) (14:10)
05. Brand New (2:17)