Post Description
Na het debuut Elinoire uit 2011 was het enige tijd stil rond het ‘core-team’ van Flaming Row. Martin Schnella, de oprichter van het ‘band-project’ Flaming Row, heeft bij de opnamen van dit album opnieuw een grote groep aan bekende en onbekende gastmuzikanten uitgenodigd. Het zijn in totaal ruim 20 gastmuzikanten, zangers en zangeressen waarvan een deel al eerder samenwerkte met Schnella. Onder de bekende en gerenommeerde namen vinden we onder meer Arjen Lucassen, Gary Wehrkamp (Shadow Gallery), Kristoffer Gildenlöw (ex-Pain of Salvation) en Jimmy Keegan en Ted Leonard (Spock’s Beard). Deze lijst met grote namen doet menig progressief rock-hart sneller kloppen. Daarnaast is de bijgevoegde promosheet tamelijk pretentieus opgesteld. Het belooft wat. De vraag is: wordt deze belofte na het beluisteren van het album ook waargemaakt?
De inhoudelijke en muzikale uitwerking van dit conceptalbum doet soms denken aan de albums van Ayreon. Dit album is onderdeel van een trilogie en speelt zich af in de toekomst. Het universum wordt geregeerd door een ‘magistraat’ welke miljoenen levensvormen heeft onderworpen aan zijn wetten. Het decor is een wereld waarin een grote oorlog woedt, waarbij meerdere levensvormen met elkaar strijden. Grenzeloze hebzucht en keiharde strijd om de macht zijn hierbij de inzet. De allesoverheersende magistraat besluit uiteindelijk de diverse levensvormen één voor één te vernietigen. Geholpen door zonnestormen lijkt al het leven op deze planeet vernietigd te worden, maar toch lijkt één volk, onder aanvoering van soldaat John, moedig stand te houden tegen de aanstaande rampspoed. Het verhaal gaat verder en vervolgens wordt gesuggereerd dat intenties van de magistraat niet zijn wat ze leken te zijn… Op de laatste pagina van de inlay wordt de tekst afgesloten met de zin: ‘to be continued’.
Kortom, een synopsis die we al vaker hebben gehoord in diverse futurische rockmetalopera’s. De albumcover en bijgeleverde cd-inlay zijn zeer passend uitgevoerd en toont de luisteraar een afschrikwekkend beeld van een soort post-apocalyptische wereld met daarin platgebombardeerde en uitgebrande steden.
Niet alleen het verhaal doet denken aan de albums van projecten als Ayreon. Ook de songs lijken hierdoor geïnspireerd. Al gelijk bij de eerste track Mirage knallen de diverse stijlen uit m’n speakers. Ik hoor sfeervolle progressieve rock afgewisseld met folky ritmes van de song Aim L45, metal riffs van Burning Sky en klassieke symfonische rock passages afgewisseld met jazzy overgangen naar weer progressieve rock. De songs klinken zorgvuldig gecomponeerd en vormen een sfeervol en dynamisch geheel. Bij elke song zijn er enkele hoofdpersonen die elk een deel van het verhaal zingen. Aanvankelijk lukte het me niet de verhaallijn goed te bevatten, maar na een aantal luisterbeurten slaagde ik er toch in de rode draad van het verhaal te ontrafelen. Zo ontspint zich gaandeweg toch een gedegen rockopera die zich laat luisteren als een spannend boek.
Muzikaal biedt dit album met voornamelijk progressieve rockmetalsongs nogal wat verrassingen. Zo wordt er bijvoorbeeld op een jazzy manier gesoleerd op saxofoon en bevat het veel folk en hier en daar wat funky popmuziek, iets wat niet heel erg gebruikelijk is in dit genre. Verder valt het op dat er mooie, catchy zanglijnen in de songs verwerkt zijn, met een hoofdrol voor Maggy Luyten en Anne Trautman. Daarnaast zijn er op meerdere momenten in het album mooie gitaarsolo’s van zowel Schnella, Brendt Allman als uiteraard Arjen Lucassen te horen.
Het maken van een muzikaal en onderhoudend progressief conceptalbum met verschillende muziekstijlen en een boeiende verhaallijn is niet eenvoudig. Wat mij soms stoort bij dit type conceptalbums is dat de vaak erg lange songs nogal ‘van de hak op de tak’ klinken. De belangrijkste pluspunten van dit conceptalbum zijn de goede kwaliteit van de composities, het gebruik van zeer diverse instrumenten, opvallend goede zang en de mooie overgangen van hardere naar rustigere passages in diverse songs. Hiermee is, wat mij betreft, de belofte van de promosheet en de grote namen waargemaakt.
BRON: PROGWERELD
Cd1
Mirage – A Portrayal of Figures pt.1 (16:15)
Aim L45 (7:05)
Burning Sky (6:23)
Journey to the Afterlife (12:04)
Alcatraz (4:04)
Momento Mori (5:49)
Pictures (9:28)
In Appearance – A Portrayal of Figures pt.2 (18:44)
Cd2 (limited Edition) >>>>>>>>>>>>> NIET GEZIEN <<<<<<<<<<<<<
Album Instrumental
Marek Arnold: toetsen, saxofoon, klarinet, blokfluit
Kiri Geile: zang & achtergrondzang
Niklas Kahl: drums
Martin Schnella: 6- & 12-snarige gitaar, akoestische gitaar, mandoline, basgitaar, banjo, mellotron, toetsen, zang en achtergrondzang
Met medewerking van:
Magal Luyten: zang
Ted Leonard: zang
John Hallgren: zang
Anne Trautman: zang
Simon Moskon: zang
Gary Wehrkamp: zang
Brendt Allman: zang
Brian Ashland: zang
Jimmy Keegan: drums
Leo Margarit: drums
Lars Lehmann: basgitaar
Dave Meros: basgitaar
Kristoffer Gildenlöw: basgitaar
Diego Tejeida: toetsen
Tobi Reiss: piano
Gary Wehrkamp: toetsen & gitaarsolo
Brendt Allman: gitaarsolo
Ole Rausch: gitaarsolo
Arjen A. Lucassen: gitaarsolo
Eric Brenton: viool
Nathan Brenton: cello
Gero Drnek: orkestraties
Comments # 0