Post Description

Geen repost - eigen nieuwe versie (gewoon omdat ik er zin in heb; en zonder competitie naar eventuele reeds bestaande versies).

"Hoe een bescheiden bioloog een clandestien reporter werd", dat zou de titel van dit verslag kunnen zijn. Ik ben zonder vooroordelen naar Eps gereisd, want ik had geen geloof gehecht aan al die verhalen die de ronde doen over dit koninkrijk dat zo goed afgeschermd is tegen buitenlandse invloeden en dat nog geheimzinniger is dan een door grachten omringende burcht.<div>Ik had geen idee van de ontdekkingen die ik daar zou doen. Misschien was juist mijn argeloosheid, die stellig nogal opvallend is, in mijn voordeel bij de autoriteiten van Eps, die er een soort waarborg in zagen dat ik stekeblind zou zijn voor alles wat niets met het officiële doel van mijn reis te maken had. En het is een feit dat ik bij mijn vertrek volkomen te goeder trouw was. Maar er zijn bepaalde dingen die je, als je ze eenmaal ontdekt hebt, niet met rust laten voordat je ze aan iemand toevertrouwd hebt en openbaar gemaakt. Zo is het ook met mijn ondervindingen. Als ik de publicatie van deze onthullingen - zij het niet zonder erg veel moeite - uitgesteld heb, dan was dat om redenen die ik in de loop van dit boek uiteen zal zetten. Omdat deze redenen nu niet meer gelden, heb ik geen dag langer kunnen zwijgen ...
Deze Franse horror-roman - uit het zeer selecte fonds van uitgever Christian Bourgois - werd bekroond met de Grote Prijs voor Zwarte Humor (Grand Prix de l'Humour Noir). Eps is een koninkrijk waar men in ondergrondse steden woont. Het land kent o.m. een perverse strafwetgeving en een wrede loterij, waarvan de prijzen variëren van hoge geldbedragen tot ... enfin, te veel gruwelen om op te noemen.