Post Description

Moses Sumney - Aromanticism [JAG308] 2017 FLAC op het JAGJAGUWAR label, bekend van o.a. Bon Iver. 

Over Aromanticism van Moses Sumney kunnen we heel kort zijn. Een zo glorieus debuut als dit kom je maar heel erg weinig tegen!

Na een aantal EP’s, waarvan de laatste, Illuminations, al helemaal raak was, en zijn opvallende medewerking op A Seat At The Table van Solange, hadden we het kunnen weten natuurlijk. Maar nu zijn albumdebuut Aromanticism in de winkels ligt weten we het zeker: de uit Los Angeles afkomstige Moses Sumney is een bizar groot talent!

Gezegend met een soulstem zo ontzettend mooi diep en emotievol en met songs die door de spaarzame begeleiding extra hard binnenkomen overtuigt Aromanticim als geen ander album. Sumney gebruikt zijn stem prachtig, dan weer puur hem dan weer in koortjes als hij zijn stem dubbelt, soms zelfs trippelt. De man heeft daarnaast een goddelijke falsetto, waarbij het al helemaal lijkt alsof hij uit de hemel op ons is neergedaald. En als we dan in een aantal songs een harp horen weten we het zeker: Sumney is gekomen om de muziek in deze wereld te redden.

Aromanticism is een album dat verhaalt over eenzaamheid en isolatie en de situatie waarin Sumney verdwaald zit. ‘Nobody troubles my body after/All my old others have found lovers’, zingt hij in het prachtige Indulge Me. Maar tegelijk weet Sumney zijn teksten subtiel met politiek en sociaal bewustzijn te doortrekken en het Amerika van nu te beschrijven. Reëel en eerlijk maak hij zaken duidelijk. Zoals over een relatie van twee mensen met een verschillende achtergrond. ‘We cannot be lovers/Long as I’m the other’. Tekstueel is het al een reuze interessant album, muzikaal gaat het nog vele malen verder.

Luister naar albumopener Man On The Moon en het daarop volgende Don’t Bother Calling en je wordt gelijk gegrepen door die prachtstem die op prachtig basspel en met subtiele strijkers naar grote hoogten wordt getild. Pffff…en het daarop volgende Plastic, Sumney begeleid door een elektrische gitaar in een heerlijke ruimtelijke sound met briljant georkestreerde strijkers, is zowaar nog mooier. Wat een songs zijn dit zeg!

Pas bij Quarrel horen we bas en drums maar ook in deze briljante song blijft de sfeer ingetogen en o zo subtiel. Wat een goddelijk arrangement ook weer. Zo subtiel hoe de song van iets voller van akoestische gitaar terugkeert en dan met een heerlijk vrije reprise met volledige band, een verrukkelijke Fender Rhodes en met prachtig pianospel eindigt. Een absolute droomtrack.

Met het gesproken Stoicism, omringd door een fascinerende soundscape, brengt hij ons vervolgens in extase met het imponerende Lonely World. In eerste instantie puur begeleid door een elektrische bas wordt de song fijn uitgebouwd met een naar de oppervlakte trekkende beat waarna de song via een wonderlijk mooi tussenstuk naar een euforische sfeer getrokken wordt.

Het o zo subtiele Make Out In My Car (‘I’m not tryna go to bed with you/I just wanna make out in my car’) met zijn jazzy fluit op het einde, het op een heerlijk ruimtelijk klinkende gitaar leunende en gesproken The Cocoon-Eyed Baby zijn de voorlopers van Doomed, een van de weergaloze voorlopers van het album. Gedragen door slepende keyboardklanken laat Sumney maar weer eens horen hoe goddelijk zijn stem toch is. ‘If lovelessness is godlessness/Will you cast me to the wayside?’).

Het door akoestische gitaar begeleide en door atmosferische geluiden omgeven Indulge Me is wederom een machtig subtiele song waarop Sumney’s stem naar hemelse hoogten stijgt. Self-Help Tape, met zijn stem in een ruimtelijke wederklank, heeft met zo’n duidelijke titel verder geen tekst meer nodig. Het is de super sfeervolle albumafsluiter van een weergaloos album.

De goddelijk stem en muzikale eigenzinnigheid maken Moses Sumney een waar fenomeen. Onvergelijkbaar en onweerstaanbaar. Aromanticism is een grootse hedendaagse klassieker.

meer info over de artiest: spotify