Post Description

Er waren eens twee vrienden,  Martin van Gulik en Bert Ettema, die samen graag muziek maakten. Gulik met zijn synthesizers en Ettema met diverse gitaren. Hun muzikale smaak lag hier en daar wel ver uit elkaar, maar muziek van Rush en later ook Marillion en Dream Theater kon beiden wel bekoren. Met een gezamenlijke vriend, Ernst Honingman, nam het drietal in een ver verleden een demo “Eclipse Of The Mind en later een heuse cd “Indefinite And Mysterious” op, onder de naam Vision. Met deze albums verkregen ze lokale aandacht van vrienden, familie, zaaltjes en hier en daar wat airplay. Maar zoals dat vaker gaat bleef hun echte doorbraak uit en werd het normale leven weer opgepakt. Maar het vuurtje bleef op een laag pitje branden en de liefde voor het maken van muziek is bij de vrienden nooit uitgedoofd en zo kan het gebeuren dat bijna twintig jaar later een nieuw product van dit drietal het levenslicht ziet. Vision 2.0 of kortweg V2 is een feit.

Zes jaar geleden, in januari 2011, begon het drietal met het schrijven van nieuwe nummers, oefenen en veel spelen met elkaar. De opnamemogelijkheden zijn uitgebreid en in hun eigen opnamestudio “The Gabel” wordt menig uurtje doorgebracht. Het resultaat is nu beschikbaar met “Showdown”. Acht nieuwe nummers en een volledig heropgenomen nummer, Sundance, dat ook op hun eerste demo verscheen. De stijl is het zelfde gebleven, een combinatie van progressieve heavy metal en toetsen georiënteerde hardrock met invloeden van de hierboven genoemde namen.

Met Night Revelers And Night Hags start het album op een meeslepende wijze. Het geprogrammeerde strijkorkest zet een contrast neer met de gitaarsound en blijft het gehele nummer intrigerend voortduren. Het nummer doet mij denken aan het symfonische werk van Symphony X, waarbij ook Ernst Honingman een vleugje Russel Allan in zich heeft. De achtergrondzang is tegen het grunten aan en geeft een extra dimensie aan het nummer.

Hunt In Packs heeft een Supertrampachtige piano-opening en kent een compleet andere sfeer. Hier komt het neo-prog gehalte wat sterker naar voren, denk bijvoorbeeld aan Sylvan. Ook de zang is nu minder rauw, maar uiterst gevoelig. Het nummer heeft overigens een sterke gitaarsolo halverwege het nummer.

De genoemde contrasten werken het gehele album door. Stevige progressieve metal met een gevoelige, melodieuze en symfonische touch. Fist Over Hand start met een gitaarsolo en heeft een duidelijke jaren zeventig Rush sfeer over zich, waarbij de zang wederom doet denken aan Marco Glühmann van de Duitse formatie Sylvan. Revelation Day is weer uiterst gevoelig met een zeer zachte opening met piano en emotionele zang. The Servant Caelum Et Terras Miscere – met Robert Voogt op zang – tapt weer uit een ander vaatje, met een duidelijke populaire jaren tachtig hardrock of glamrock sound. Op het instrumentale Sundance, een nummer dat na twee decennia weer opnieuw is opgenomen, laten de beide heren  Gulik en Ettema horen waarom ze na al die jaren nog steeds plezier hebben in het maken van muziek.

Symfonische rock, progressieve metal en lots of melody schreef de band in hun promo sheet en dat klopt zeker. Het album is in ruim vijf jaar opgebouwd en hinkt op minimaal evenveel verschillende stijlen en gedachten. Daarnaast is het in eigen beheer in hun eigen thuisstudio opgenomen, waarschijnlijk door evenveel jaren heen. Het album klinkt daardoor niet consistent en als één geheel, maar de afzonderlijke delen zijn zeker aangenaam om naar te luisteren.

V2 is geen nieuwe band, maar ik denk dat menigeen toch nog niet eerder van deze band heeft gehoord. Een band die met dit album zijn aanwezigheid weer kenbaar heeft gemaakt. Wat de verdere toekomst gaat brengen is onduidelijk, maar de heren blijven hopelijk veel plezier beleven aan hun muziek zodat wij hier ook van kunnen meegenieten.


Night Revelers And Night Hags (4:15) 
Hunt In Packs (4:30) 
Judas Figure (5:56) 
Fist Over Hand (5:28) 
Revelation Day (6:06) 
Tears Run Dry (4:37) 
The Servant Caelum Et Terras Miscere (3:52) 
Showdown (5:58) 
Sundance (8:17)