Post Description

Eigen scan

De in de Sovjet-Unie zeer populaire schrijver Valentin Raspoetin (geb. 1937) is ook in Nederland een van de meest gelezen Russische auteurs geworden dankzij de vertalingen van zijn romans "Vlucht naar de wouden" (1982), "De laatste termijn" (1984), "Afscheid van Matjora" (1985) en "Brand" (1987), alle bij de Arbeiderspers verschenen. Raspoetin behoort tot de zgn. "dorpsschrijvers", die de oude Russische dorpstradities een centrale plaats in hun werk geven. De hier gebundelde tien verhalen, geschreven tussen 1965 en 1983, hebben grotendeels Siberie tot decor, waar Raspoetin is geboren. In vijf verhalen, die autobiografische elementen bevatten, spelen kinderen een hoofdrol. De andere schetsen hebben dood, eenzaamheid, problematische menselijke verhoudingen en alcoholisme tot thema. Ook in deze verhalen toont Raspoetin zich een boeiend verteller. Zijn vermogen zich in te leven in de gevoelens van anderen, zijn afkeer van iedere ideologische benadering van zijn onderwerpen maken hem tot een van de interessantste Russische prozaschrijvers.