Post Description

Chicago is een Amerikaanse band uit Chicago. De band is vooral populair in Amerika en Japan en heeft wereldwijd meer dan 100 miljoen platen verkocht.

1976-1985

In juni 1976 verscheen Chicago X met de hit If You Leave Me Now; dit betekende het begin van een periode waarin er vooral met ballads werd gescoord en Peter Cetera tot de voornaamste frontman uitgroeide. De Braziliaans getinte single You Are On My Mind, geschreven en gezongen door trombonist Jimmy Pankow (nadat Cetera, Kath en Lamm het vergeefs hadden uitgeprobeerd), was het openingsnummer van de bijbehorende tournee en maakt nog altijd deel uit van het live-repertoire.

In 1977 verscheen Chicago XI waarop Pankow wederom een nummer voor rekening nam. De grootste hit die dit album voortbracht, is wederom een ballad van Cetera; Baby What A Big Surprise.

Gitarist Terry Kath was niet blij met deze koerswijziging; op 23 januari 1978 overleed hij aan Russische Roulette (hij dacht dat het pistool ongeladen was). Waar Blood Sweat and Tears ten onder is gegaan aan de vele bezettingswijzigingen, besloot Chicago om door te gaan. Kaths plaats werd ingenomen door gitarist Donny Dacus, eerder actief bij Chris Hilman, Stephen Stills en Roger McGuinn. Het twaalfde album heet niet Chicago XII, maar Hot Streets. De blazers verleenden een gastbijdrage aan het Bee Gees-nummer Too Much Heaven.

In 1979 verscheen Chicago 13, dat voor de verandering niet in Romeinse cijfers is genummerd. Het disconummer Streetplayer werd pas in 1994 een Nederlandse hit als sample in The Bomb van The Bucketheads. In 2009 gebruikte rapper Pitbull vrijwel dezelfde sample in zijn zomerhit I Know You Want Me (Calle Ocho).

Chicago XIV uit 1980 had weer de Romeinse cijfers, maar de blazers zijn tot een bijrol teruggebracht. De plaat werd geen succes. Dacus had de band dan ondertussen al weer verlaten omdat de benodigde chemie met de rest van de band ontbrak.

In 1981 nam Cetera een solo-album op dat niet werd gepromoot omdat de platenmaatschappij bang was dat hij Chicago zou verlaten. Zijn Hard To Say I'm Sorry van Chicago 16 zorgde eind 1982 weer voor hitsucces. Inmiddels was de band uitgebreid met zanger/pianist Bill Champlin die de nummers van Kath voor rekening nam.

In mei 1984 verscheen Chicago 17, dat alle voorgaande successen overtrof met de singles Stay The Night, Hard Habit To Break, You're The Inspiration en Along Comes A Woman; allemaal gezongen door Peter Cetera.

Na de 17-tournee wou Cetera weer een solo-album opnemen; zijn voorstel om een pauze te nemen werd echter afgewezen en dus hield hij het in juli 1985 voor gezien. In 1986 scoorde hij zijn eerste solohit met het voor de soundtrack van Karate Kid II opgenomen Glory of Love. Cetera treedt nog steeds op met solomateriaal en Chicago-hits.


1986-2010

Chicago ging verder met Jason Scheff; deze zoon van voormalig Elvis Presley-bassist Jerry Scheff heeft een soortgelijke stem als Cetera. De albums Chicago XVIII en Chicago XIX bewezen dat de band ook zonder Cetera weet te scoren.

In 1989 verscheen de hitverzamelaar (Chicago XX) en ging Chicago na veertien jaar weer op tournee met de Beach Boys.

Op het in 1991 uitgebrachte Chicago Twenty1 (met de nieuwe drummer Tris Imboden) traden de blazers weer op de voorgrond, maar hits werden niet meer gescoord.

In 2004-2005 ging Chicago voor het eerst op tournee met het bevriende Earth, Wind & Fire; ook de 'Mighty Elements' hebben platen opgenomen op de Caribou Ranch en hun hit After the Love Has Gone (van het album I Am uit 1979) is mee geschreven door Bill Champlin. Het dubbelconcert in de Greek Theatre, Los Angeles werd opgenomen voor dvd-uitgave en naar aanleiding van dit succes kwam er een tweede reeks gezamenlijke optredens. Daarna werd het kerstalbum Chicago XXV uitgebracht.

In 2006 verscheen Chicago XXX en was er een dubbeltournee met Huey Lewis & The News; Bill Champlin zong een aantal nummers met deze band en omgekeerd kreeg Lewis de hoofdrol toebedeeld in Colour My World .

Op 17 juni 2008 werd Chicago XXXII: Stone of Sisyphus uitgebracht; dit album was oorspronkelijk opgenomen in 1993 en had in maart 1994 moeten verschijnen (als Twenty 2), maar bleef uiteindelijk op de plank liggen. Voor de dubbeltournee van dat jaar deelde de band de affiche en het podium met de Doobie Brothers.

In de zomer van 2009 waren Chicago en EWF wederom samen op pad om dertig concerten lang geld in te zamelen voor de voedselbank. Om dit goede doel verder te steunen hebben beide bands een single opgenomen waarop ze elkaars werk coverden (Wishing You Were Here en Can't Let Go) en een nieuw nummer (You) ten gehore brachten.

Na afloop van de tournee hield Bill Champlin het voor gezien omdat de band in een artistiek dal zou gezeten hebben.

In 2010 toerde Chicago (bijgestaan door de tot percussionist gepromoveerde invaldrummer Drew Hester) weer met de Doobie Brothers en maakte Robert Lamm bekend dat er een nieuw album komt dat door Phil Ramone zou worden geproduceerd.

Chicago - Chicago Transit Authority

Tracklist:


01 - Introduction
02 - Does Anybody Really Know What Time It Is
03 - Beginnings
04 - Questions 67 And 68
05 - Listen
06 - Poem 58
07 - Free Form Guitar
08 - South California Purples
09 - I'm A Man
10 - Prologue, August 29, 1968
11 - Someday (August 29, 1968)
12 - Liberation