Post Description

Ruim een jaar na mijn interview met de Schijndelse band Unkh – en 23 jaar na hun oprichting – mochten we dan eindelijk het langverwachte debuutalbum “Traveller” van deze band ontvangen. Unkh opgericht in 1991 maakt progressieve indierock als een stamppot van electrorock, jaren tachtig new wave en synthrock en jaren zeventig progrock. Veel elektronische muziek met samples, ritmetracks en programmering. Of zoals ze zelf aangeven: “Nieuwe progrock, op oude leest geschoeid, maar in een nieuw jasje. Denk daarbij aan een mengeling van Genesis, Yes en King Crimson, met 80s elementen van bands als Talk Talk, maar ook moderne melodische rock zoals Snow Patrol en Muse.”

Bovenstaande invloeden zijn divers en ik kan er zeker nog tientallen noemen. Dit album zou dan ook twintig jaar geleden als debuut van een jonge band hebben kunnen dienen. Maar de muziek heeft duidelijk kunnen rijpen en is volwassen en hecht geworden. Hierdoor is de muziek toch eigentijds geworden en laat Unkh een eigen uniek muzikaal geluid horen, met eigen stijl en invulling.

Het album start met een sample van een barvlieg, die van links naar rechts en van rechts naar link door je koptelefoon of boxen vliegt. Als dan de muziek klinkt, is direct te horen in welke jaren de bandleden zijn opgegroeid: jaren tachtig new wave muziek met een strak ritme, halverwege het nummer overgaand in een industrieel elektronisch gedreven geluid. Ook Fast Food for the Common Man gaat op eenzelfde wijze verder en zorgt ervoor dat je niet stil kunt blijven zitten in je stoel. De steeds terugkerende tekst ‘Politics – Politics’ nodigen uit om mee te gaan zingen.

De teksten van het album “Traveller” zijn veelal autobiografisch en voor rekening van de broers Habraken. De wijsheden die ze hebben opgedaan in de emotionele ontwikkeling van het volwassen worden alsmede reizen naar verre ‘exotische’ oorden. Zo verhaalt het nummer Borderlines – dat opgedeeld is in meerdere delen en als een rode lijn door het album loopt – over de reizen die Jeroen Habraken maakte naar Canada en Frankrijk. Daar deze teksten ontbreken in het overigens fraai uitgevoerde artwork, zijn deze opgenomen op hun facebook pagina. Je moet het album zeker een keer beluisteren met deze teksten bij de hand.

Crimson Oceans brengt ons weer ver terug in de tijd naar het moment waarop King Crimson de progressieve rock uitvond. Ook Breathe geeft ons dat zeventiger jaren gevoel en doet ons wellicht nog verder weg dromen. Beach Boys-achtige melodieën, ruwe gitaar-riffs, stevige baslijnen, sterke drums en herkenbare melodische zang, het geheel overgoten met elektronische synthesizergeluiden. Sur Place doet de oude Genesis-geluiden herleven, een nummer dat dankzij het specifieke toetsenspel erg doet denken aan bijvoorbeeld Lilywhite Lilith van de klassieker “The Lamb Lies Down On Broadway”.

Een klasse apart vormt dan het nummer Theme Of The Mighty Mushroom. Invloeden van hierboven genoemde grootheden zijn vakkundig samengesmeed tot een eigentijds progressieve track. Onwillekeurig moet ik de vergelijking maken met onze eigen Supersister, waar Robert Jan Stips de toetsen mocht beroeren, maar dan met het bombastisch en majestueuze van Genesis en Yes en een Focus-achtige riff.

Een album waar acht jaar aan is gewerkt en 23 jaar ervaring in is verwerkt heeft eindelijk het levenslicht mogen zien. De heren van Unkh mogen tevreden zijn over het resultaat, de inspanning en energie die erin is gestoken, de uren ouwehoeren over een zinnetje, de ruzies over een akkoord hebben geleid tot een prachtig product; kwaliteit boven kwantiteit, zeggen we dan.
Het album is te koop via de eigen facebook site of via bandcamp.


Barfly's Last Cigarette (4:37) 
Fast Food for the Common Man (4:03) 
Borderlines .Ca (12:51) 
Crimson Oceans (5:15) 
Breathe (3:48) 
Borderlines 1.4 (2:03) 
Sur Place (6:34) 
Theme of the Mighty Mushroom (5:45) 
The Water Carrier (4:58) 
Borderlines .Fr (13:32) 
Your Own Graceland (4:15)