Post Description

Al van bij de eerste tonen klinkt die vertrouwde swamp muziek van Tony Joe White ons vertrouwd in de oren. In de opener 'The Gift' neemt Tony Joe ons mee naar het kerkhof samen met een fles wijn en een gitaar. Herinneringen aan oude blues legendes zoals Robert Johnson, Lightning Hopkins en anderen borrelen op via een mysterieuze vrouw. Deze legendes vertellen de zanger dat zijn tijd nog niet gekomen is en dat hij nog muziek moet maken en delen met anderen, wat hij ter plaatse ook doet. Prima nummer met die stuwende gitaar en subtiel mondharmonica. Voor mij het beste nummer op 'Hoodoo'. Een knappe hypnotische groove zit er in het raadselachtige schuifelende bluesnummer 'Holed Up'. Het Hammond orgel dat niet dominerend is zoals bij veel artiesten klinkt perfect in het vragende nummer 'Who You Gonna Hoodoo Now'. Het blijft hetzelfde soort muziek en toch is ze verschillend, één ding blijft hetzelfde die doorleefde zware stem van de meester zelf. Er staan ook autobiografische nummers op 'Hoodoo'. '9 Foot Back' gaat over zijn opvoeding en over het opgroeien op de katoenboerderij. Over het hard werken, het financieel niet breed hebben, samengevat zijn jeugd als zoon van een arme katoenboer. De drums zijn als in vele Tony Joe White nummers zeer strak. Als de Tony Joe White moeten geloven moeten we in het stadje 'Alligator Mississippi' niet stoppen als we daar ooit moesten passeren. Het stadje bestaat echt en het ligt ergens tussen Tunica en Greenville. Heel intens gitaarspel van Tony Joe en daar bovenop het mooie geluid van de mondharmonica. Ook hier is de Hammond heel subtiel maar constant aanwezig.

Dan volgen twee nummers over extreme weersomstandigheden. Het eerste nummer 'The Flood' is ook autobiografisch en gaat over de grote overstroming in Nashville in 2010. Tony Joe kwam terug van een optreden en reed huiswaarts tot hij moest stoppen voor een heel lange file truckers. Van hen hoorde hij het tragische nieuws van de overstroming, van de mensen die hun huizen verloren. Toen we eindelijk naar huiswaarts konden, konden we onze ogen niet geloven. Nashville en Franklin waren onherkenbaar. Zelf heb ik veel geluk gehad. In onze oude studio hebben we een kelder van drie meter hoogte en het water stond nog twee centimeter onder de eerste verdieping, waar al mijn gitaren stonden, de banden, kortom mijn levensverhaal. Vele mensen waren spijtig veel slechter af. Meesterlijke song, ingetogen gezongen en een jammerende mondharmonica. Er is iets meer tempo, knappe baslijnen en ook de gitaar is iets heftiger in 'Storm Comin'". Een nummer dat knettert van energie en klinkt als druipende swampfunk. Weer de gitaar en de Hammond in de hoofdrol in het zeer trage 'Gipsy Epilogue'. Het nummer duurt bijna vijf minuten maar deze hemelse klanken mochten van mij gerust nog een stuk langer duren. Drummer Bryan Owings begint alleen aan het laatste nummer 'Sweet Tooth'. Voor mezelf het minste nummer op dit toch wel prima album. Dit is zeker één van de beste Tony Joe White albums. Ik kijk er al naar uit om de man in september bezig te zien en te horen in België en Nederland. Het spijtige aan Tony Joe White live vind ik dat hij dikwijls alleen maar met zijn drummer op tour gaat. Ik hoop dat hij dit jaar ook de bassist en toetsenist meebrengt en dan zullen we zeker prachtige live versies horen van de prachtige nummers die op het album 'Hoodoo' staan. Een aanrader voor wie van muziek houdt die gedrenkt is in zompige moerassen. Het handelsmerk van Tony Joe White.

Releasedatum: 16 september 2013

Tracks
01. The Gift
02. Holed Up
03. Who You Gonna Hoodoo Now?
04. 9 Foot Sack
05. Alligator, Mississippi
06. The Flood
07. Storm Comin’
08. Gypsy Epilogue
09. Sweet Tooth

De bestanden incl.Par files staan er volledig op. Geef de servers even te tijd om te synchroniseren.