<< MP3 E.L.O. - 5 albums
E.L.O. - 5 albums
This spotter is already whitelisted
Category Sound
FormatMP3
SourceCD
Bitrate320kbit
GenrePop
GenreRock
GenreElectro
TypeAlbum
Date 1 decade, 1 year
Size 801.99 MB
 
Website https://nzbindex.nl/search/?q=E.L.O.+-+5+albums
 
Sender Tigo (sOywWg)            
Tag Tigo        
 
Searchengine Search
NZB NZB
 
Number of spamreports

Post Description

1971-1976

De uit Birmingham komende Engelse groep ELO werd opgericht in 1971 door Roy Wood, Jeff Lynne en Bev Bevan en kwam voort uit The Move. De band gebruikte instrumenten als de cello en de viool om een meer klassiek geluid te krijgen. Roy Wood verliet de groep kort na het verschijnen van het debuutalbum The Electric Light Orchestra dat qua geluid nog erg dicht bij dat van The Move staat. Dit album kwam in de Verenigde Staten per ongeluk uit onder de titel No answer als gevolg van een verwarring met een telefoonbericht. Na het vertrek van Wood werd Lynne het belangrijkste lid van de groep.

Voor het uitkomen van het tweede album werd ELO versterkt met keyboardspeler Richard Tandy. In 1973 kwam de lp ELO 2 uit, een album met lange nummers, typerend voor die tijd. Al snel gevolgd door het zeer strakke On the third day (1973) en Eldorado - A Symphony By The Electric Light Orchestra (1974). Waar op "On the third day" nog werd gewerkt met het overdubben van de violen en cello, wordt op "Eldorado" gebruik gemaakt van een volledig orkest. De ontwikkeling van het symfonische geluid is dan ook prima te horen.

In 1975 voegde de bassist en zanger Kelly Groucutt zich bij de groep en kwam het album Face the Music uit. Dit album kenmerkte zich door een "radio-vriendelijker" geluid en bevat het nummer Evil woman (in 2005 gesampled door de Pussycat Dolls en Will.i.am inm hun gezamenlijke hit Beep ), naar verluidt het snelst door Lynne geschreven nummer. Een jaar later verscheen het album A New World Record, wereldwijd een succesalbum.

[bewerken] 1977-1986

In de zomer van 1977 ging Lynne naar Zwitserland om nummers te schrijven voor een nieuw album. Door het regenachtige weer schoot dat niet op, totdat plotseling de zon doorbrak. Dit resulteerde in het dubbelalbum Out of the Blue, dat algemeen wordt beschouwd als het meesterwerk van de groep en tevens ELO's bekendste hit Mr. Blue Sky bevat. Sterk punt van het album is de wijze waarop Lynne met de zang (lead en backing) heeft gewerkt. Als extraatje bij deze dubbelaar was de hoes voorzien van een bouwplaat van het ruimteschip dat op de hoes stond afgebeeld.

Als gevolg van de toenemende populariteit van disco kwam ELO in 1979 met het album Discovery (ook wel Disco Very genoemd). Op dit album stonden onder meer de singles Shine a little love (waarvan de B-kant Last Train To London in 2002 door Atomic Kitten werd gesampled in hun hit Be With You) en Don't bring me down. Niet lang na het verschijnen van dit album werden de vioolspeler Mik Kaminski en de cellospelers Hugh Dowell en Melvyn Gale uit de groep gezet.

In 1980 produceerde ELO de halve soundtrack van de musical-film Xanadu, Olivia Newton-John de andere kant van de lp. Samen met Olivia Newton-John scoorde ELO in dat jaar een nummer 1-hit in onder meer Groot-Brittannië en Nederland met de gelijknamige single.

In 1981 kwam ELO opnieuw met een nieuw geluid. Met het conceptalbum Time verliet de groep de disco en schoof ELO op in de richting van het jaren tachtig-geluid. Dit album bevatte onder meer de hits Hold on tight en Twilight. Het intro van het nummer Here is the news werd in Nederland bij een groot publiek bekend als herkenningstune van de VPRO.

De populariteit van ELO begon in deze fase af te nemen. Het album Secret Messages dat in 1983 uitkwam, zou oorspronkelijk een dubbelalbum worden, maar werd (officieel vanwege de kosten) gereduceerd tot gewoon album. Doordat er geen tournee kwam werd daarna aangenomen dat ELO niet meer bestond, maar de groep was contractueel verplicht om nog een album te maken. Begin 1986 verscheen Balance of Power met onder meer de single Calling America; in tegenstelling tot de voorganger werd dit afscheidsalbum wel gepromoot met een tournee. Daarna gingen de overgebleven drie groepsleden hun eigen weg.

[bewerken] 1990-nu

In 1990 vormde drummer Bev Bevan Electric Light Orchestra Part Two nadat Jeff Lynne voor een nieuwe ELO-plaat bedankte. De nieuwe groep, waarin Bevan aanvankelijk het enige originele ELO-lid was, bracht in 1991 een debuutalbum uit dat teruggreep naar het geluid van de jaren zeventig. Nadat Kelly Groucutt in vaste dienst trad verscheen in 1994 Moment of truth. Beide albums werden geen succes en hoewel er bij live-concerten steeds meer ELO-hits werden gespeeld vonden veel oude fans dat deze groep zonder Jeff Lynne geen bestaansrecht had.

Eind 1999 verliet Bevan de groep die er maar niet in slaagde Amerika te veroveren en die begin 2000 officieel werd opgeheven; Bevan verkocht zijn rechten op de groepsnaam aan Jeff Lynne. In 2001 richtte Lynne een nieuwe ELO op met Richard Tandy als enige andere lid van de oude samenstelling. Het album Zoom zou worden gepromoot met een wereldtournee, maar door tegenvallende kaartverkoop moest deze worden ingeperkt.

De overgebleven groepsleden van ELO Part II gingen verder als The Orchestra.

De post bevat:
1. Time
2. Eldorado
3. Discovery
4. Out of the blue
5. Definitive collection

Het betreft een repost. Mijn dank gaat uit naar de originele posters.

Staat er rond 8:30 wel op.

Comments # 0