Post Description

Desolate landschappen en eenzaamheid, vaak brengen ze wondermooie muziek met zich mee. Muziek waarbij we na iedere luisterbeurt verlangen naar de ongerepte natuur, ver weg van onze mooie betonbodems. Het gaf Rachel Sermanni uit Carrbridge, een dorpje in de Schotse hooglanden, al veel inspiratie. Dankzij de single ‘My Friend Fire’ kon ze de desolate oorden ontvluchten en schopte ze het tot de tour van Mumford & Sons. Gewapend met een akoestische gitaar speelt Sermanni graag de stem uit zoals haar voorbeeld Joni Mitchell dat deed. Dit biedt de ideale meerwaarde voor iemand die ervan houdt liefelijke songs met donkere waarden de dieperik in te trekken.

Op haar debuut ‘Under Mountains’ acteert Sermanni met een hoge engelenstem zowel angst en vrolijke momenten. Psychologisch voelen we mee met de zoektocht tussen goed en kwaad. Al laten we ons niet telkens meeslepen in de zware bevalling. Zeker niet wanneer deze bezongen wordt in een flauwe tienerpopsong’ als ‘Waltz’ – hoe lieflijk het lied ook oogt, de opbouw is kinderlijk en de melodieën zijn flets. Een heel contrast is dat met ‘Breathe Easy’ gezien het bevlogen karakter en de verscholen details. Of het pakkende ‘Ever Since The Chocolate’ met zijn trieste akkoorden waarin Sermanni terugblikt op de stemproblemen waardoor ze op haar zestiende moest stoppen met zingen. 

‘Bones’ groeit ondanks het vrolijke maar eenvoudige vioolgetokkel uit tot een expressief hoogtepunt. De geladen sfeer stijgt, al geeft Sermanni’s aangrijpende stem zich in de hoogte net niet volledig bloot. En dan vormen de bassen een te makkelijke prooi. Wat hadden we graag evenveel overtuiging gehoord als bij Fiona Apple enkele maanden terug – potentieel is er duidelijk in overvloed.....


Verenigd Koninkrijk
Folk
Label: Middle of Nowhere

1. Breathe Easy
 2. Bones
 3. Waltz
 4. Ever Since The Chocolate
 5. The Fog
 6. Little Prayer
 7. Sea Oh Sea
 8. Sleep
 9. Marshmallow Unicorn
 10. Black Current
 11. Eggshells
 12. To A Fox