Post Description

Dirty Dave Osti – Rare Tracks
Format: CD / Label: Grooveyard Records
Releasedatum: 1 juli 2017

Tekst: Peter Marinus

Bij een album, dat gevuld is met zogeheten “rare tracks”, had ik voorheen het idee, dat zo’n album gevuld was met restmateriaal. Nummers, die niet goed genoeg waren voor de reguliere releases van een artiest. Een soort tweederangs muziek dus.
Nadat ik dit album van de Californische gitarist Dirty Dave Osti heb gehoord moet ik deze mening toch maar eens gaan herzien. Dit “Rare Tracks” album staat namelijk vol met prima nummers! Niks geen tweederangs muziek!
Dit is bluesrock waar liefhebbers van Robin Trower, Jimi Hendrix en ZZ Top van gaan likkebaarden. En dan heb ik ook gelijk de muzikale invloeden van Osti verklapt!

Het album begint met het ludieke Grooveyard Radio ID, wat een tune voor een radio programma is. Daarna volgt het instrumentale Grooveyard Ride waarin de Robin Trower invloed overduidelijk is. Diezelfde vette funky stijl en het spacey Hendrix-achtige gitaargeluid. Het geluid van de ZZ Top riff machine is trouwens ook nabij. Louisiana Outlaw is een sompige funky bluesrocker waarin blijkt dat de zang van Osti erg veel weg heeft van die van Johnny Winter. Het nummer zit vol ingenieuze breaks.
Blur The Lines is een licht psychedelisch bluesrock nummer met Frank Marino invloeden. Door de vele nerveuze breaks en grooves wil dit nummer niet echt op gang komen. Ook in In The Wind zitten net te veel stops om de vaart in deze instrumental te houden.
Dirty Dave blijkt ook met de akoestische gitaar prima overweg te kunnen in de slowblues Bastard en even later in Walking Dead, dat zowel aan ZZ Top als aan singer-songwriter Garland Jeffreys doet denken. In de lome funky blues More Love baalt Dirty Dave van het feit dat hij niet genoeg de liefde heeft bedreven.
El Diablo is een cover van het ZZ Top nummer. Dirty Dave klinkt net zo loom en bluesy als de Baardmannen maar mist uiteraard de landerige boertige swing. Dat Dave heel goed het geluid van Jimi Hendrix kan benaderen hoor je in All Along The Watchtower. Dave kiest hier voor een meer bluesy uitvoering en laat de psychedelische invloeden weg. Die komen wel weer terug in The Scornfield, een instrumental die net zo pyschedelisch klinkt als de Jimi Hendrix Experience.
Hoe zou het klinken als Ted Nugent de zanger was in de Robin Trower band? In de felle rocker Lap Dawg zie en hoor ik deze combinatie gelijk voor mij. Mind Tripper is een flink psychedelische instrumental. Dave’s gitaar zweeft, giert en stoot alle kanten van het universum op. Heavy stuff maaaaan!! Het Jimi Hendrix geluid wordt weer akelig dicht benaderd in de cover van het Hendrix nummer Who Knows Jam.
Tot slot komt de ingetogen kant van Hendrix ook nog even voorbij in de afsluiter Lucky Child, dat de beste elementen uit Hendrix’s ‘Castles Made Of Sand’ en ‘Angel’ verenigt.

Niks geen tweederangs muziek hier! Geen muzikale kliekjes maar stuk voor stuk prima bluesrock nummers van een gitarist, die maar eens moet gaan uitgroeien tot de lieveling van de bluesrockers!



Dirty Dave Osti - 2010 - Voodoo Guitar
Dirty Dave Osti - 2011 - Burning Down The Dirtshack
Dirty Dave Osti - 2011 - Live N Dirty
Dirty Dave Osti - 2013 - Shakedown On Salvation Street
Dirty Dave Osti - Rare Tracks (2017)